برای برهانی!؟

خوب با اوصاف وچهار چوبی که اندر پست سابق این وبلاگ

با عنوان برادرم محسن من باب نقد کنش اجتماعی استاد-

دکتر محسن برهانی(حفظه الله)نوشته شد رفتار او صد 

البته وبیشتر از سر جنس علم حقوق با گزندگی خاص و 

معطوف بدون به موارد معاصر وملموس گونه ای سرخ 

شده که احتمال برباد دادن سر سبزش رود.

حالا اما صحبت اصلی اینجااست که چرا جناب برهانی 

چنین به دل دریا می زند؟الا اینکه زنگار قوانیین را

زدوده جلو به فراموشی سپردن ابوابی از آن را که

 افراطیون تمامیت خواه با سوء استفاده از بی خبری

متهم نسبت به بعض جوانب دادرسی عملا ابزار اعمال نظر

خود را  در فرایند پرونده اش فراهم می کنند در آید؟

پس برهانی با اشراف به علم حقوق و بالاتر مباحث 

مذهبی تا حدود زیاد می تواند جدای لایروبی موازین

قانونی در خدمت به خلق مظلوم هموطن فلسفه 

تعریف چنین موازینی را با مستندات ذکر نماید تا

اینگونه جلو دستگاه پروپاگاندا وهوچی مقابل در 

آمده سبب شود مدنیتی که دراین قوانیین هست

جلوه کرده اعتماد از دست رفته به ضابط سلیقه -

گرا شامل خود قانون نگردد

یعنی مجموعه ای از فوت های آن راهم در کنار

کوزه گری که پیشه کرده  و با پست هایش در مقابل

چشم ملت نهاده  یاد دهد تا در موارد مشابه دگر

نیز بکار مردم اکثرا گرفتار آید.

بدین سان  پرونده  بسیارانی حاصل چنین مشاوره پر بار و

رایگان از متهم تا وکیل راه افتاده ثانیا گیر انداختن

فرد او هم به بهانه های امنیتی سخت شود

وی  این روز ها عین مقنی  است که قنات های مخروبه

را آباد و جاری از آب می کند  و خدایا یارجانش. ولی ساختن

قنات جدید تشخیص رگه های آب های زیر زمین زدن سد

و....توقع احرار و روشنفکران راستین از این انسان شریف

 هست و امید توفیق الهی  برای جنابش داریم

#قانونگذار

برادرم محسن!؟

دایره فهم از علمی  مثل ریاضی ذهن باز و غیر فراموش کار طلبد.

به مورد علوم انسانی گاه خود آن  از یاد سپاری هم نعمت است 

یعنی طرف جدای تخته سیاه   پاک کن آن را هم دارد. چون اصلا

هنجار تعریف شده ای مثل رادیکال کسر و معادله بهر وصول 

به نتیجه در کار نیست و دماغ بشری(عقل)بالا پایین فهم را

جدای مباحث مثل روانشناسی و...در زندگی شخصی هر دانشجو

این ساحت تجربه کرده اثر مثبت اخلاقی آن را برده و گاهی هم

بر عکس دکتر دیوانه تحویل اجتماع دهد.

اما مبحث حقوق و علم قضا چه!؟

اینجا دو وجه متضاد صرف علوم انسانی و ریاضی عملا ممزوج 

شده درحقیقت تجربه ای را پیش می آورد که چون عکس درس 

زیست و...فرای حدود صرف مادی است پس روی سر علوم 

انسانی آوار شده است.

حالا وقتی یک ذهن ریاضی محور وارد پست وکالت شود 

خیلی خوب بلد است اصطلاحا حتی از دوغ اش کرده بگیرد و

چه بسیار پرونده های بدی که با وکیل خوب موفق می شوند

و برعکس.

اما عارف که  زنی به دریای دادرسی احقاق حق مد نظر تو

است و گاهی همین در روهای قانونی سوهان روحت شوند

هم جلو چشمت گناه کاری را جای پشت میله زندان به آزادی

سپارند.

این وسط ولی اگر محیط به کلیت ماجرا باشی و مدبرانه در

متن اش پیش روی به  کنار دادن مشاوره های ناب وحتی 

جنجالی که حاصل لاجرم توفیق اجباری است باری در سبک 

سنگین لب گشودن هایت کمی آهستگی را از سر ضرورت

امتدا د و پیوستی دوام  خود داشته مباح خواهی دانست و این

می شود فرق دکتر داود فیرحی(ره) با دکتر محسن برهانی-

(حفظه الله)

فیرحی ابزار سخنش تاریخ یا علم سیاست بود لذا عکس برهانی

عین نجار حرفه ای جدا از ساختن میز وصندلی میزان اصطکاک

گوشه وکنار محصولات خوب سابیده اش کمتر دست وپای مردم 

عوام یا قدرت طلبان تمامیت خواه را گرفته چون برهانی دردسر

غیر ضروری وآسیب زننده به خود  نمی آفرید 

#باهر(شادروان شیخ فیرحی)

به برادردکترمحسن برهانی

سلام علیکم و رحمت الله

در درگیری با مصادیق و موج سواری بواسطه پیش آمده ها شاید بتوان

خوب گل کرد و حتی رایحه حق و حقیقت را به بسیاری نفوس رساند که 

پشت سد و پرپوگاندای غالبا رسانه ای زر زور و البته تزویربی خبر مانده اند 

اما زیرآب رفتن های بعد آنچنان فیض آنی  ولوعظیم و اصطلاحا درگونی

 شدن اش که سر آن با خود کرده گشاد نموده باشیم لاجرم نمی ارزد

مستحق شما می دانم که بایسته سنت استاد مشترکمان شیخنا داود-

فیرحی رحمت الله علیه را متذکر گردم !؟چون جای درافتادن با پارازیت

و عوارض حاصل از جهل فکری و جمودعملی فقط و من باب ذکر به ضبط

سیگنال ارسال کننده درفرمت اچ دی یعنی مولفان شبهه ضد گفتمان 

ملی مذهبی در ارودگاه لائیسم مارکسیسم و.. پردازید چه افیت دنیا  و

عف آخرتش به ارمغان آرد انشاء الله

یاد بگیرم: نقد را دوباره نقد نکنیم چون به نقاد نمایان بی بنیه 

بهترین بهانه های آبدار را تقدیم کرده ایم جهت حذف کاراکتر

ما و یا حداقل کشیدن کالیکاتور فدویان حق و حقیقت(تخریب-

شخصیت).العاقل اشاره

از سمت حقی رکمترین طلبه سعیدحریری اصل.

من نگفتم که مرا ا زقفس آزاد کنید

قفسم برده به باغی و دلم شادکنید(ملک الشعرابهار)

اللهم احفظک به حق جعفربن محمد(ع).باقی بقایت جانم فدایت