فلسفه اشک

افتادن به سرعت آن هم بی مقدمه و ترمز بریده آدرنالین

تن رابالا می برند و مولتی ویتامین اش  پایین می کشد

اینجوری پاهایت چوب خشک شده و گلو اما نمک دریا را تجربه

می کند با چشم های محروم دو دو زن و فرصت آنقدر کم است که

امکان جمع کردن هواس و زدن روی گزینه مناسب ایست نیست.

این وسط ولی لامصب هرچه خاطره زیرخاکی داری که البته با

مشکل لاینحل مخصوصا قسم عشقی و عاطفی گره خورده جلو

نگاهت  رژه می رود و بدتر کور رنگی عملی آرد.

باری یک پله بالاتر تنهایی  عملی تو هست که راست حسینی بر

التجاء به خدای لاشریک ات ختم می شود و بس.

باز ای داد که چون ارابه مرگت پا پس کشید و دوباره نفسی

چاق کردی انگار  نه انگار و دگر خدا را بندگی نخواهی کرد

ولی  آن دم که یادبگیری هر تسالم  او خواسته به تصادم

بدل ممکن است گردد بریده از لذت  وضعیت را لاجرم سر

خواهی کرد و مشق از خدا شدن را در اشک از خویش جدا

گشتن به نگاه مابقی خواهی نشاند چرا که تظاهرش ریا

نیست عکس اکثر  تجربه های معنوی(نماز وعقیده مذهبی ...)

#گیج-گاه

گریه قشنگه

آدم گرفتارشداد شاید خودش هم نداد و ازسربغض و

دل تنگی به گریه دررسد اما همان هق هق های آغشته

به آب شورچشم  و ایضا ملس دماغ ابتدائی ترین داروی

دردسترس و رایگان هم بی تعارف کارگشا است.

قطره های اشک که روی روزنه دیدجا خوش کردنا خودآگاه

برف پاکن مرورخاطراتی که سبب به اینجا رسیدن شده

روشن می شود کولر و بادخنک بی خیالی خاموش...

راه باقی  تو رامی خواند ولی باید که این چرخ وامانده 

بچرخدو دقیقا درهمین وادی تیه حاضر می رسی به درک 

تنهایی و از قطره های اشک ات آغشته به ترس شوق

وهم و تجربه بلمی می سازی رو به ساحل آرامش حقیقی

اینکه درک کنی ازهستی هستی ونیستی نیست

مگر به پرده خیال و یا حتی اگر باشد کنون محکم ترین

سیلی که به گوش آن ستمگرقصدجان و امان توکرده  

می توان نواخت همین نادیده گرفتن اش هست و این

سان عارف می گردی البته به حد و سیاق شیخ اشراق

و مابقی هم دیگرتا خدا راهی نیست چون خویش

را ازبارسفر ترخیص کرده ای و بدین لاجرم  زود رسیدن

مائده زمینی شفا حتی برانگیختن مردگان در خاک و

نیست شده پیش کش ناقابل دم مسیحایی است

که  اگر برمصدرمحال نباشدچه غم که وصل رب-

 الارباب هست و اوجانشین همه نداشته ها است

اللَّهُمَّ أَنْتَ کَشَّافُ الْکُرَبِ وَ الْبَلْوَى