روزگار بی سوادی!؟

https://www.youtube.com/watch?v=XcStddPqd64

در لینک فوق این متن از سایت یو توپ شاهد باشید که چگونه رضا علیجانی

دنبال تخریب سلسه جلیل و شیعه پناه صفویه به ذهن مخاطب ایرانی  است.

شیوه ناجوانمردانه ای که همفکر وسلف قبل او علی شریعتی  نیز در مثل 

کتاب منحوس موسوم به تشیع علوی وتشیع صفوی بکار برده بود.

نامبرده تقارن 13 فروردین 1403ش با 21 رمضان 1445ق یعنی روز سیزده-

بدر با شهادت مولانا علی(ع)و کنش سطحی افراطیون دست راستی نهاد قدرت

 به تحریم وجه ملی موضوع بهر جلوه مذهبی اش(تعطیلی پارک و..)منجر گشت

را به مقایسه با عمل صفویه به موارد مشابه نشسته و می گوید:آنها نصف

روز عزاداری و مابقی بعد از ظهرش جشن می گرفتند...!!!

درحالی که بی سواد مذکور اصلا ملتفت نیست حکومت صفوی حداقل در جنبه

اجتماعی نه زیست فردی پادشاه متشرع وملتزم به رعایت مذهب حقه جعفری

بودندو طبق نظر فقهای امامیه روز شرعی از موقع اذان ظهر شروع و خاتمه 

می یابد.پس علمای عهد صفوی چون شیخ بهایی یا میر فندرسکی و...(رضوان الله-

علیهم اجمعین)عکس یوم عرفی وملی که نیمه شبان شروع وختم گردد.

لذا واصطلاحا کلاه شرعی درست کرده ملت را از شر تقابل ملیت ایرانی ومذهب

شیعی رهانده بودند با این توجیه که نصف روز ملی شرعا مال یوم دیگر است 

پس در همزمان شدن عزای عقیدتی با جشن وطنی می توان از این حفره وخلع

بهر عدم ایجاد تقابل میان ایرانیت و اسلامیت(تشیع)مدد گرفت.

حالا اما وبقول شیخنا استاد آیت الله وحید خراسانی(دامت برکاته)روزگار

نامردها است.اپوزسیون کنت کرواتی چون علیجانی اینگونه به تمسخر میراث

فاخر صفوی نشسته و در مقابل اش حاکمیت دست راستی و امثال آخوند 

دژکام (امام جمعه شیراز) نیز عکس استراتژی متین صفوی با ایدئولوژی 

مذهبی خود ترویج می کند که:ملت فکر کنید بابا یتان مرده است!!!

#آجرک- الله-یا-صاحب-الزمان

نه بر محسن رنانی3

اجتهاد مقوله و لفظی است که عکس فهم ناقص مثل محسن رنانی نه 

با بروز مثل سلسه صفویه بلکه از صدر اسلام و لحظه شهادت نبی-

اکرم(ص) بنا برسم خورانده شده  توسط عایشه وحفصه برسرزبان ها

افتاد. البته در نزد عامه و عمری ها  اما نحله علوی و خاصه بیشتر از 

دوره  امام رضا(ع)و با میدان دادن به مثل شلمغانی و...به بروز و 

اتکاء بدان مبادرت تام ورزیدند.

اما راستی چر این تفاوت پیش آمد؟ درسایه پاسخ ضمنا باز می توان 

فهمید که آن روایت عرضه شده عهد صفوی درباب ائمه(علیهم السلام)

که بقول استادشهریار:نه بشر توانم اش گفت نه خدا توانمش خواند

صحت دارد 

چون امام مثل نبی خاتم (ص) بردیگر اولیاء و صدیقین افضل است لذا 

در حضور ایشان نیازی به اجتهاد ورزی  غیر چهارده معصوم(علیهم السلام)

نبوده.ولی با بازشدن مدرسه علمی امام صادق(ع)و سپس در عهد

امام رئوف(ع)و بعد تا غیبت کبری حضرت صاحب الامر(عج)میدان و

چراغ سبز دادن به  مفسر محدث نیزفقیه شیعه اندریک شیب

فزاینده حسب شرایط زمانه اسارت عملی ابوالحسن رضا و جواد-

ائمه وعلنی عسگریین (علیهم السلام) هم  ناپدید شدن قهری 

امام زمان(عج) بواسطه گل سرسبد ایشان حضرت عبدالعظیم -

حسنی(ع) و...خواستند که خلع نبود ولی اعظم خدا گرفته شود.

لذا  بعدها هر زمان که شیعه توانی یافت به مقوله فقیه جماعت پناه 

برد نیز پروبال داد چنانکه آل بویه درحق شیخ الرئیس محترم-

بوعلی سینا سربداران شیخ خلیفه مازندانی و حسن جوری نیز 

صفویه بهاء الدین عاملی میر فندرسکی و...(رضوان الله علیهم-

اجمعین) لحاظ  کردند بر آمدی و چیز تازه شمردن چنین مقوله 

مقارن سلسه صفویه هم  به سند متن کامل قسمت های اول و

دوم مصاحبه ای نامبرده دراین باب کمال سطحی نگری است.