ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
تقدیم به روح مرحوم آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی که تا
بود در زیارت حضرت ابوالحسن الرضا(ع) مداومت داشت
کاشکی بار دگر سمت حرم راه دهی
به رعیت تو خودت این صله را گاه دهی
گشتم هرگوشه که بود و به نبودش خورده
دیدم از باب جواد کور سوی ماه دهی
به رئوف عرض کنم آنچه خودت خواه دهی
مرگ هم گر برسد در دل قبر راه دهی
زندگی خوش بودش بر صف آن آه دهی
که در این رسم عزاء یابن شبیب جاه دهی
باری ای شاعر اگر کوهی از این کاه دهی
می سزد چونکه به آن تبصره شاه دهی
سروده طلبه سعید حریری اصل
آخر صفر الاحزان 1445ق
ازآن گاه زدن اجباری به بیرون مدینه جدش تا وقتی که در
نزدیکی جزن اهل قریه ای با وی بی وفایی کرده حرمت مهمان
نداشتند وبعد ازدخول برطوس و سیاه پوش نمودن دیوارهای
خانه هم خواندن مادحین اهل بیت(علیهم السلام)حتی وقتی
که حسب سیاست ولایت عهدی خنثی و بی خاصیت خود مورد
غضب علنی تر مامون عباسی قرارگرفت درزندان گاه رسیدن
خبرفقد خواهرو برادر زینب وعباس (علیهماالسلام)وار و دایره
محدودیت و هم جواری یاران نزدیک خانگی چون اباصلت هروی
افتاد ورد زبان و کنه عمل اش درهمین جملات خلاصه می شد:
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع
اللهم ادخلنا به باب الجواد
مصادف با آخر صفر الاحزان1444ق
تقدیم به خواهری که چشم انتظار برادر ماند....سروده سعیدحریری
صحن عتیق بود و نم از برکت خدا...کین بارش دوباره شعرم پا گرفت
سر زد به جمله رواق و کنج انقلاب...کز دست مرحمت اش هم شفا گرفت
حیران که گشت بدید از حریم طوس...طوفان به پا شده و کبریا گرفت
ساکت نماد و ندا داد ای امیر دل...عقل سلیم رونق خود در اقتداء گرفت
فرصت گذشت و نقاره بر خروش آمد...رخصت برای من از ابتدا گرفت
بس جهد کردم چه گویم ز بهر ختم...از غربتش داغ محبان ابتلا گرفت
اللهم صل علی محمدوآل محمدمادامت الصلوات وصل علی محمدمادامت البرکات وصل
علی محمدوآل محمدمادامت الرحمه اللهم صل علی روح محمدوآل محمدفی الارواح
وصل علی جسدمحمدوآل محمدفی الاجسادوصلی علی قبرمحمدوآل محمدفی
القبوروصل علی صوره محمدوآل محمدفی الصوروصل علی تربه محمدوآل محمد
فی التراب وصل علی نورمحمدوآل محمدفی الانوار.برحمتک یاارحم الراحمین
ازحضرت رضا روایت شده:هرکس داخل قبرستان مسلمین شودواین صلوات رابخواند
خداوندمتعال تاده سال عذاب ازاهل آن برداردواگردوباربخواندتاچهل سال واگرسه بار
بخواندهرگزخداوندآن قبرستان راعذاب نکندوهرکس برسرقبرپدرومادربخواندچنان