بول مجرب6

درطبیعت جفت گیری هر حیوانی با نوع مخالف به چشم آید. اما

همجنس بازی ایشان هرگز

من باب شتر اما رویت این اتفاق نادر است و اکثرا شترهای دریده

و مقابل چشم دیگران چنان می کنند که صاحب بد ذاتی داشته 

و ازاو تاثیرگرفته باشند.

اصولا بچه مومن شتر سهره و...یعنی موجودات ویژه گیتی معصومیت

مضائفی دارند

وقتی در قرآن کریم صحبت از ناقه صالح نبی(ص) می شود بطور

ضمنی متذکر گشته که حسب شریفی چون جناب صالح شرافت

آن شتر خاص هم نسیب دیده خلق گشت

اما این انسان حیوان یا حتی اشیاء  الی الله و نیک فی نفسه دارای

خاصیت های باطل السحر هستند و مثلا صحبت از این نداریم که

فلان پیغمبر(ع) را صرف چشم شور از پادرآورده باشد 

لذا در موردایشان اکثرا بدان روز گاردشمنان به مرحله قتل فیزیکی

 رسیده اندچنانکه درباب ناقه خاص صالح نبی(ع) شد.

این زاویه نگاه تاریخی هم بازمی رساند که تمسلک به شخص

اتباع و اشیاء اهل خیر و ایمان جهت ابطال جادو مفید است ولو بول.

(درمدینه عهدسه خلیفه اول ماجرای پیازآن شهر یاپشکل شتر-

عایشه مشهوربوده پس درنفس اشیاء دارای بارمثبت متافیزیکی

بحث نیست بله مصداق آن است چنانکه مطابق نقل تاریخ پیروان

ابن تیمیه که در نفی و آزارشیعه بسی کوشند خود آب وضوی تن 

گرفتاربیماری واگیراو رابه تبرک می بردند و...)

جناب محمدحنفیه(ع) تنها اولاد مولانا علی(ع) بود که چشم شور

دست یا پای او را به فلجی کشاند!؟ علت این امر را حضرتش آن 

گاه که درحاشیه نبرد صفین آب روی زره خونی پسرش می  ریخت

متذکر شدند:تفاوت تو درمادر با سادات مجرب مجرد(حسنین

علیهماالسلام) است

#آقای-خاص

معاویه نفرین شده

یاالظاهر.معاویه بن ابوسفیان مطابق احادیث وارده در نزد عامه

و شیعه مورد نفرین رسول خدا (ص) قرار گرفته است.لعن صرف 

و فی النفسه دعای هست جهت طلب دوری فلان از رحمت الهی  اما

ابراز انزجاردر هرقالب گامی می شود فراتر از آن نزد اکثر ملل از

جمله شبه جزیره 1400 واندی سال قبل عربستان.

همه کسانی که امروز ذیل هر عنوان و توجیه درشت گویی به

معاویه را نفی می کنند ازآنها که وی جزء مقدسات شان باشد

تا ایشان که ذیل مصلحت سیاسی و...بدان تن دهند خلاف

منهج شریف نبوی(ص) را در حق و به انصاف پیش گرفته اند.

پس ما به حضرات جمیع و صریح رسا ازسرباور می گوییم:قال ابا

عبدالله جعفربن محمد(ع):

حلال محمد حلال إلى یوم القیامة و حرامه حرام إلى یوم القیامة.

(کافی شریف جلدیک صفحه58)

بر زنی که باسن بزرگ داشت(هندجگرخوار) و برپسرش صاحب شکم

بس چاق لعنت

(بخارى مسلم و احمد و ترمذى  نسائى و طبرانى و ابن حبان و ابن -

داود و...نقل کرده‌اند)