نوروز جمشیدی

استحاله سنن باستانی ریشه دار یا در آمیخته با بدیها گونه ای

که ظاهر آن وقسمت های مثبت اش حفظ شده و پلشتی های

موضوع حذف گردد سنت تیز هوشانه نبی واپسین(ص)بود

مثلا در مورد غسل که به  اعراب جاهلی هم وجود داشت.

(جهت اطلاع بیشتر رجوع شود به کتاب فاطمه فاطمه است)

برخورد مولانا علی(ع)بعد حضور در شهر کوفه ومعاشرت 

بیشتر با ایرانی جماعت پیرامون مسئله نوروز نیز چنین بود.

فردی به گاه نوروز برای حضرتش فالوده شیرازی اورده و

در مقابل این جمله ضرب المثل شده را می شنود که:

هرروزتان نوروز نوروزتان پیروز

ولی بی سواد های جامعه معاصر ما از حاکمیت تا اپوزسیون

جای درک این معارف ره افسانه زده از آن علی اکبر رائفی-

پور که وقیحانه می گفت :بهار می آید که چی بشه!؟تا این 

فریدون فرخزاد که عید باستانی ایرانیان  را اسباب

 کوبیدن و نفی مثل عاشورا وشعائر حسینی کردند همگی

سر وته یک کرباس می باشند هر چند درصحنه بزک شده

سیاست یقه دیگری را جز داده راضی به زیست طرف به

بهانه ضدیت با ایرانیت یا اسلامیت نباشند.

اصلا خود نام جمشید مطابق روایات صحیح از القاب امام-

عصر (عج)هست هرچند این کوتاه ها ی عرض شده 

حسب صرف ملی یا ضد مذهبی دیدن بکوبند.

#سجاد(ع)-نوه-یزگرد-سوم

چهارشنبه آخر سال

در نبردهای قدیمی یعنی دوره اسب و شمشیر وجود منجنیق  و...

سپاه و طرف ضعیف به داخل قلعه پناه می برد و باری اگر فشار 

دشمن تا آنجا بالا می گرفت که مثلا برج و باروی اش در هم 

کوبیده شده یا با سلحشوری عنصر مقابل حتی خیانت خودی ها 

دروازه اش گشوده می گشت بعنوان واپسین حربه جنگی 

و در راه مقابله با افتادن غنیمت بدست متخاصم همه اسباب

وسایل اضافی و غیرکاربردی را عمدا آتش می زدند. ولی با

این همه جنگجویان غالب پیاده و حتی سوار از روی آن شعله ها

پریده کار را یکسره نموده و به فتح دست می آزیدند.

در چهارشنبه سوری نیز نیروی ضعیف شده سال جاری که

به قلعه اسفند ماه پناهنده شده به چنین شبی که فردایش

مطابق باورهای مذهبی درایران باستان و ایضا شیعه گری

چهارشنبه و نحس ترین بخش هفته می باشد آخرین راهکار

بقاء خودرا بروز داده و ایرانی جماعت با پریدن ازفراز آتش

طالب بهروزی و اوقات سعید آینده زیست خود می شود

آتل ماتیل چهارشنبه بختیم آجیل چهارشنبه

(وقت پرش وجهش است چهارشنبه و باید که خوشی گشود)

#یزگرد-سوم-ساسانی