سقا

از خیل نا سپاسان ساقی تو سر در آور...القم به سوی اهلت بانگی به لب بر آور

ادرک اخاء گزین و آن جلو را در آور...با مشق رزم و جوشن یک مشک تر بر آور

رُقیه ببیند از دور این مهلکه  در آور...با آن عمود زوبین جان از تن ات بر آور

هرچند جرعه آبی باری کنون در آور...گیرم به اشک چشمی باشد همان بر آور

اینجا همیشگی شد کرب و بلا در آور...لایوم یومک را خوش خط و یمن برآور

از راستای شش گوش طوف حرم در آور...سرداب پس بران و ماء معین برآور

ای بوتراب زاده غیرت به دم در آور...مادر تو راست زهراء اجر محب برآور

سروده طلبه سعید حریری اصل.13جمادی الاولی1445ق

دخیلک یا ام البینین(س)

اربعین

زائر کجای قصه پای تو جا گرفته...کین خاک بین راهی عطر خدا  گرفته

در شور و شین آخر تا نینوا گرفته...رفته کنار مقتل حائر بنا گرفته

گفتند  زهره مامی اهل ولاء گرفته...چون صیحه می زند او اوج سماء گرفته

لولیده سوی منظور معنی غنا گرفته...روضه چقدر زیبا است عرش خدا گرفته

مطلوب و نزر ما هم باری لواء گرفته...هر چند قاعل هستیم قالو بلا گرفته

هر کودکی ز بابا آری لقاء گرفته...لیکن رقیه خاتون جام طلا گرفته

قاسم به لطف نامه میدان نما گرفته...عباس آن علمدار از شط صفا گرفته

زینب به نطق اش اما جان دغا گرفته...با لحن حیدری او  گوش قضا گرفته

ای داد آن محاسن دیدم حنا گرفته...با لخته های خونی کز ماجرا گرفته

گریه مرا بسازش بی تو هوا گرفته...باران به لطف ایشان قطره شفا گرفته

سروده شیخ سعید حریری اصل.صفرالاحزان 1443ق

#سید-الاحرار

شب تاسوعا

الا ماه منیرچاره سازان...که چون چنگی میان دلنوازان

لب شط با دهان خشک باری...چه جالب پر زدی اندر فرازان

یکی آهو و خیلی از گرازان...ددانی که ندیدند ناز نازان

عمود آهنین راس شکسته...تو گشتی تارخ بر پاک بازان

سروده طلبه سعیدحریری عصر.شب تاسوعای1445ق

دخیلک یا باب الحوائج ابوالفضل العباس (ع)

#علمدار