حلال زاده!؟

تجربه شخصی ام از همراهی چندساعته فقیدسعیددکترسید-

صادق طباطبایی روایتی است که یک سوی آن رخ درنقاب خاک

کشیده وشایدهزارانی هم به دلیلی که نمی دانم نفی اش کرده

کذب شمرند منتها راست ودروغ گوینده آن روشن نخواهدشد

تا وقت قیامت:یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ.آیه9ازسوره الطارق

لذا ادب انسانی واسلامی می گوید که درمواردمشابه جز صبر

روآ نباشد وبایدتا وقت رسیدن میوه ان صابربود حتی اگر 

مسئله مرگ میان داری کند...

اما راستش من آن سالها گوشی موبایل نداشتم دکتر طباطبایی

چرا و البته عکس مشترک هم گرفتیم روبروی حرم اطراف فیضیه

خوب مدتها بعدکنجکاوی و علاقه به اینکه آن تصاویر را دیده یا

داشته باشم مرا سمت صفحه اینستاگرام عدنان طباطبایی 

کشید.پیغامی من باب آشنایی گذاشتم و منتظر جواب ماندم

چند ماه بعد بایک لحن تند و بی مقدمه خیلی خلاصه درآمد که

تو که هستی و چه درباره بابای من به پیج خود نوشتی....!؟

اینجانب جوابش را ندادم چون نوع برخورد او هیچ شباهتی

با آنچه بستگانم از نزاکت مرحومان امام موسی صدر و مصطفی

خمینی نیز پدرش که مدعی رفاقتی کوتاه با او هستم نداشت

واقعا درتعجب بودم که حالا من هرکی اصلا یکی هم سطح 

خاک کوچه ولی چرا نامبرده چنین فلفلی پیش آمده است!؟

بعدها اما یعنی درزمستان 1401ش شاهداین بودم که برخی

رسانه های وابسته به اپوزسیون علنا از سم پاتی آقای عدنان

به نفع نظام جمهوری اسلامی  حرف زده با این بهانه  محدودیت-

هایی را بهر وی که ساکن آلمان است ضمینه می چیدند...

بازیادم آمد که عکس آن پسر پدرش چقدر اکتیو و اجتماعی بود

اصلا او سالهادر دوسلف آلمان و میان بی شماراز مخالفان حاکمیت

تردد و حضورداشت ولی چرا جرعت کنتاک با وی  را نداشتند!؟

اما لاجرم و درنهایت بدین جا ختم گشتم که:

بچه حلال زاده به دایی اش می رود...(احمدخمینی)

شادی روح دو انسان والا استاد  محمد رضا شجریان ودکتر سید-

صادق طباطبایی خواهشا الفاتحه

#حاجی-خاطره

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ

ازتشرف قدیس حسن مثله جمکرانی تا دیدارقدیسه برنادت سبیرو

با وجود تفاوت  مکان و  زمانی حتی عقیدتی یک عنصرمشترک و همینطور

تک مانع موازی خودنمایی می کند!؟

ازمسیحیت تا تشیع فیض محور و سنجاق کننده مقوله شریعت ذیل سایه آن

اند.نیز انکار  حقیقت تشرف هم آوردن ان قلت بسیار اندر باب صحت و سقم

ماجرا از سوی مدعیان دیانت یعنی قسمی که بادوشیدن احساسات عوام 

نان خود را در می آورند موج می زند.

نه شیخ حسن ونه خواهرسبیرو اندر طبقات رسمی روحانیت رتبه بالاتری

از کاردینال و پاپ هم نهاد مرجعیت که نداشتند پس چرا بایداولیاء اعظم

 الهی چشمک خاص خود را به ایشان معطوف کنندآن هم به دوره ای که

 نه درحوزه شیعه نه کلیسای نصرانی چهره شاخص و اصطلاحا مجتهد اعلم 

جا خوش نکرده همین تفاوت آراء به اشاره نکته سنجانه حضرت آیت الله-

 سیدصادق روحانی(دامت برکاته)موجب سخت گرفتن اندر باب طرح چنین

 ادعایی ازسمت نهادهای مذهبی رایج و متولیان آن می گشت.

در پاسخ اما بگذاربه آن اشاره ناب مرحوم حاج آقارضا صدر(ره) بسنده کنم

 بدین مزمون که می فرمود:ما اولیاء مذهب خود را در حداسلام تنزل داده ایم 

در حالی که آنها لیدرحرکت انسانی و عام بشری هستند و نشرشریعت اسلام

تنها بخشی از مسئولیت الهی شان.

بله وقتی صحبت از انسانیت بر عالم بودن صرف ارج شمرده شود حسن مثله

و برنادت سبیرو که الظاهر طلبه ای بیش نبودند در انتقال کلام پاک ترن مخلوقات

خلقت بر بزرگان طبقه روحانی بهتر شمرده شدند و چه غم که از ناحیه عوامل و

اتباع  آنها بسیار هم دچار ندیده گرفتن حتی آزار گشتند و مگرنه اینکه می فرماید:

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ...اللهم عجل لولیک الفرج