سیدی

کوچه بی نام دلم مال تو است

شهردراین محکمه ویران تو است

شب به توان هرچه که رشته تمام

صبح وشفق هشته دستان تو است

بال زدم پرهمه ازخان تو است

چرخ و فلک بازی آسان تو است

روشن  ازخواب مرا خوانده  باز

جمله خروس کشته افغان تو است

پای مکش پایه زاحسان تو است

کنگره بودن من آن تو است

گرچه قضا راند و به سترت فکند

تا به ابد قلب محب جای تو است

زاده زهراء سخن ازنام تو است

یوسف گم گشته ما جان تو است

راه بده تا زنو جویم همین

وقت فرج نوبت پدرام تو است

(شعر وعکس فوق متن آن از طلبه سعیدحریری اصل)

انشاء همیشه تحت توجه و عنایت حضرت صاحب الامر(عج)باشید

اللهم عجل لولیک الفرج

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ

ازتشرف قدیس حسن مثله جمکرانی تا دیدارقدیسه برنادت سبیرو

با وجود تفاوت  مکان و  زمانی حتی عقیدتی یک عنصرمشترک و همینطور

تک مانع موازی خودنمایی می کند!؟

ازمسیحیت تا تشیع فیض محور و سنجاق کننده مقوله شریعت ذیل سایه آن

اند.نیز انکار  حقیقت تشرف هم آوردن ان قلت بسیار اندر باب صحت و سقم

ماجرا از سوی مدعیان دیانت یعنی قسمی که بادوشیدن احساسات عوام 

نان خود را در می آورند موج می زند.

نه شیخ حسن ونه خواهرسبیرو اندر طبقات رسمی روحانیت رتبه بالاتری

از کاردینال و پاپ هم نهاد مرجعیت که نداشتند پس چرا بایداولیاء اعظم

 الهی چشمک خاص خود را به ایشان معطوف کنندآن هم به دوره ای که

 نه درحوزه شیعه نه کلیسای نصرانی چهره شاخص و اصطلاحا مجتهد اعلم 

جا خوش نکرده همین تفاوت آراء به اشاره نکته سنجانه حضرت آیت الله-

 سیدصادق روحانی(دامت برکاته)موجب سخت گرفتن اندر باب طرح چنین

 ادعایی ازسمت نهادهای مذهبی رایج و متولیان آن می گشت.

در پاسخ اما بگذاربه آن اشاره ناب مرحوم حاج آقارضا صدر(ره) بسنده کنم

 بدین مزمون که می فرمود:ما اولیاء مذهب خود را در حداسلام تنزل داده ایم 

در حالی که آنها لیدرحرکت انسانی و عام بشری هستند و نشرشریعت اسلام

تنها بخشی از مسئولیت الهی شان.

بله وقتی صحبت از انسانیت بر عالم بودن صرف ارج شمرده شود حسن مثله

و برنادت سبیرو که الظاهر طلبه ای بیش نبودند در انتقال کلام پاک ترن مخلوقات

خلقت بر بزرگان طبقه روحانی بهتر شمرده شدند و چه غم که از ناحیه عوامل و

اتباع  آنها بسیار هم دچار ندیده گرفتن حتی آزار گشتند و مگرنه اینکه می فرماید:

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ...اللهم عجل لولیک الفرج

وصیت طلبه سعیدحریری اصل1

تا قبل آن دمی که او رادیدم بزرگ دعای هماره ام  ازدرگاه الهی

این بود که چشمکی از غیب نشانم دهد و سربسته گویم تان 

که بقول حافظ شیراز شب تار و بیم موج بیش از این امانم ندهد:

وجودشهیدسید محمد باقرعلوی(ره) مصداق پنجره ای شد تا

ببینم آنچه را که نتوان به لفظ الکن و قلم کوتاه اهل دنیا درآورد...

آری درست  هست که بانیان حقیقی قتل وی با پیمان شکنی 

در باب قولی که زیرسقف خانه خود به جهت اجازه دیدار مجدد

او از بهر بنده داده بودند سبب شدند که ملاقات بعدی ما به

قیامت بماند اما چون حقیقتا بر مقوله معاد جسمانی باور

دارم و می خواهم هرچه زودترلقاء مجدداش حاصل شود

وصیت کرده ام جنازه مرا زیر پای او در قبرستان بقیع مجاور

مسجد مقدس جمکران خاک کنند تا مجرد از تبصره بحث 

رجعت عهد ظهور امام مهدی(عج) آن زمان که باران ریح

شروع به ریختن کرد و حضرت اسرافیل در سورخود دمید

اولین ازآشنایی باشم که دوباره در برش گرفته می بوسد

(اینجانب با پیگیری از مراجع قانونی:ثبت احوال.نیروی

انتظامی.شرکت واحد اتوبوسرانی .وزارت راه و ترابری

سازمان بیمه و تامین اجتماعی.بهزیستی.نظام وظیفه .

آموزش و پرورش و...نیز رسد عینی مدارک مستندی که 

به علت عدم نسبت فامیلی با متوفی امکان گرفتن نسخه 

فتوکپی برابر اصل آن را نداشتم این مطلب را اعلام داشته 

و اندرهر دادگاه مشروع راضی به شهادت درباره آن هستم

 که رفیقم عکس ادعای بعض بستگان نا اهل اش نه در خط 

ویژه اتوبان امام علی (ع)تهران از پشت موتورسیکلت افتاده 

و نه به اتوبوس شرکت واحد خورده است...

بلکه تنها جسد وی توسط پلیس دراطراف پایتخت کشف و

حسب شواهد غیرالزام آور و به دلیل تشخیص مامورین

با عنوان تصادف فردپیاده با اتومبیل سنگین گواهی شده

که راننده احتمالی و عامل ظاهری سانحه متواری گشته

بود پس بلاشک جهت سوابق حاد پزشکی مستند و این سند

اتهام رهاسازی فرد ناتوان درمعابرشهر و جاده بربستگان

وی منظوراست و قابل پیگیری...)

خدایا همچنانکه در دنیا زیارت آن  ولی مسلم ات را نسیب

حقیرنمودی به قیامت و انشاء الله رضوان خودت نیز توفیق

تجدیدش عنایت فرما و محبوب حجت (عج) حبیبم با حضرت

قاسم بن الحسن المجتبی (ع)محشورنما:آمین یا رب العالمین

(کلمه برداشته در تصویرفوق به اشتباه براشته درج شده. باپوزش)