آخرین 5شنبه

آخرین پنجشنبه هر سال شمسی اگر کبیسه نباشد محیط 

وداخل ایام پنجه(پس روز آخر سال وایام آزادی جمیع ارواح)

یا مشرف بدان است و با احتساب آن در باور شیعه گری 

بعنوان سید ایام همان روز شرعی که از ظهرش تا گاه 

بالا آمدن کامل آفتا ب جمعه فردایش هست به یگانه 

پنجشنبه ای که غیر ارواح مومنین ومومنات مال جمیع

ابشار بشر واقلام جن آزاد هستند جماعت حی  اهل ایمان

یاد اموات نیک کرده بر مزارشان حاضر می شوند تا 

آنها را از بقیه  اهل قبور تمیز داده و حرمت نهند.

درنقطه اوج و افضلیت پنجه این راندن غیر و پیش کشیدن 

نیکان خود احتمال رویت و نفوذ بدان مرده را در زندگی 

ما می کاهد و عملا برعکس هماره که مردم زنده با فاتحه

و...برای مردگان غفران الهی طلب می کردند اکنون ایشان

نیز به ما هدیه ای ارزنده بخشیده از شر اتفاقات بدی 

که ریشه در ما بعد الطبیعه دارد کاهند

بقول معروف:عدو شود سبب غیر اگر خدا خواهد

السلام الی اهل لا اله الی الله

#قطعه-19

مبرقع

پس لرزه های مرگ روی سر اطرافیان میت هماره سنگینی

خواهد کرد و اگر قرابت عقلی و سنی مانده و رفته مثلا

همسران فرزند و والدین درمیان باشد فرصت کمی  را در

اختیار نفردوم خواهد گذاشت از بهر زندگی  مستقل او.

داغ عزیز دیده مدام در خیال اش سیرمی کند و چون 

نمی تواند که وجود طرف  رابه حال آورد خود در گذشته 

مربوط به مرحوم سفر  نموده مدام خاطرات ایشان را ذکر 

کرده و یادگارهایش را رج می زند .حتی در این راستا

دست به کنکاش می آلاید هرچند فعل او دردید دیگران-

اش وسواس حساسیت و...لقب گیرد.

اما سنگ های غالبا سیاه و سفید قبرستان بیشتر از

آنکه بر جنازه زیرخود فشار آورند با هربار زیارت اهل

قبور مجموعه این ذهنیت های کاذب را شسته وطرف

زنده قصه لاجرم احساس سبکی از فشار مذکور می کند.

چون زیست درلحظه به وی تلقین گشته

اما مرقد مومن مثل سید عالم شهید و...

جدا از این بخشیدن واقع بینی ترس چنان شیرفهم 

شدن آنی و افتادن دوزاری طرف را می گیرد و  وحی سان

به قلب اش ندا می دهد که:

ما زبالاییم و بالا می رویم

#چهل-اختران

متوفی پنجشنبه

السَّلامُ عَلَى أَهْلِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ 

ازشب پنجشنبه تا ظهر جمعه ایام آزادی ارواحی است که جدا از

اهل ایمان ناب شامل لغزش کاران نیزمی گردند. البته به شرط

نفی  عداوت با آل الله(علیهم السلام)و عدم استمرار به گناهان.

لذا خدای متعال حسب حکمت خود ملک الموت(ع) را دقیقا در

همین حد فاصل زمانی به سراغ نیکان روزگار و نظرکردگان

حی  خویش می فرستد تا عذاب کمتری را حسب جان کندن 

متحمل گردند یا داخل حرم  مسجد و حسینیه نفس کشیدن

آخرشان را قرارمی دهد که حالت مشابه آنچه بیان شد دارد

#المومن-کیس

جان بابا جان

اگراز کتاب عالم عجیب ارواح اثرمرحوم حضرت آیت الله سید-

حسن ابطحی خراسانی (ره)در سر فصل و عناوین بنگیرد به

قصه ای باعنوان جان بابا جان برخواهیدخورد که اشاره دارد

برتمایل بستگانی  جهت دیدن روح فرزند از دست رفته که

نهایتا درحیاط منزل و آن هم آخر شب و زیر درخت اتفاق افتاد

اصلا رویت روح نزدیک سحر خاصه جمعه درحرم اهل بیت

(علیهم السلام) یا کنارشجر نیزجوارقبر آنها میسور تراست

آن هم بعد روز خمیس  که فوج انوار اراوح طیبه وطاهر پس

از سرزدن برکس و کار نیز مدفن جمع گشته سمت وادی السلام

نجف الاشرف گیرند به شکلی شبیه کهکشانی نورانی و ایضا اخگری

مانند زغال داغ باد خورده برمدفن بدان روزگارهمزمان عیان گردد

لذا توصیه شده برخواندن زیارت منور عاشور در ایام آخر هفته  

مخصوصا شب پنجشنبه به مکان های مورد اشاره نیز جاهای بلند 

یا بالا بردن دست راست