حیطه تله پاتی

در تاریخ صحیح اسلام یعنی مورد تایید آل الله(علیهم السلام)و اجلای

علمای امامیه می خوانیم که: مقارن با وفات ابراهیم فرزند صغیر

رسول خدا (ص) ازبانو ماریه قبطیه(س)کسوفی رخ داد ولی نبی اکرم(ص)

مردم را از ربط دادن این ماجرا من باب کرامت و...به رحلت فرزندش

منع نمود.

درحالی که عصرعاشورای61هجری مطابق اسناد تاریخی موجود به 

مغرب زمین یعنی خارج حیطه تمدن اسلامی وقت باران خون در

آنجا هم چون کربلا و خاورمیانه  داخل اش باریده است و بعنوان 

سند مظلومیت امام حسین شهید(ع) در نزد بزرگان شیعه شناخته

شده با عنایت به اینکه الظاهر چنین استدلالی خلاف نص صریح 

حضرت خاتم انبیاء(ص) هست.

یا در مورد دیگر نقل شده  پرندگان در حال پرواز آسمان بهر پیکر

امام جواد(ع) که روی پشت بام عمارت بنی عباس(ع) رها شده 

بود سایه ساختند

در پاسخ این شبهه اما باید بدین امر عنایت داشت مصیبت و داغ

وارده بر یکی فرزند مظلوم و پاکی از حضرت آدم(ع) بیش از همه و

مطابق قاعده ثابت شده در علم تله پاتی روی دیگرمومنان راستین

اثرمی گذاردچرا که بقول عامیانه آنتن و گیرنده قوی در درک عظمت

مسئله دارند.

خوب اگر این شخص حال هر که باشد و فقط در مقام رفیع امامت 

مطابق باورشیعی قرارنگیرند برد نهایی داغ مرگ یا سانحه وارده

بر او اندرگیتی به همین یاران خدایی و ایمانی محدود گردد

اما امام معصوم(ع) لنگرزمین و آسمان هست و فقد او بلاشک نه

تنها صاحبان شاخک قویی معرفتی را دچار هرمان و درد می نماید

بلکه سیستم عالم را گرفتار اختلال گرداند

اصلا وقتی چنین حالتی از مرگ ابراهیم بن محمد(ص) مجرد شده

و به شهادت اباعبدالله حسین(ع) وصل و موجه شناخته می شود

یعنی شان نوه حضرت احمد مرسل(ص) از پسرش بیشتر بوده

دلتنگی غروب های جمعه بعنوان تجربه ای که حتی کسی چون

استاد اسفندیارمنفرد زاده غیر مذهبی و عضو حزب چپ فدائیان-

خلق بدان اقراردارند هم زیر مجموعه همان بحث تله پاتی است

یعنی غصه و رنج امام عصر(عج) در رد آن روزخاص و عدم ظهورش

اینگونه ساری و جریان یافته بر قلوب احرار عالم و هرکسی میشود

که انسان است.منتها ابعادبلا بری از جان پاک آن در دانه حی 

هستی باشد و گرنه زمین و زمان به هم دوخته می شد

اللهم عجل لولیک الفرج