شکست عشقی

خرش از پل بگشت و دوره برگشت...چو کهنه رفت آری تازه برگشت

بدادش  گر مدام  وعده ز خامی...کنون مستی آن  بس خورده برگشت

حوار از اینکه بی هر فرجه برگشت...بکرد اش عشوه و دل مرده برگشت

چنان سنگ مرا  زد بر گذر گاه...که خاک کوچه با آن زمره برگشت

هوس بودش سفر نا رفته  برگشت..یکی  پا زد که بر سر خمره برگشت

حمومی با دو چشمان  شاهدش بود...عمومی رفت و  اما نمره برگشت

سروده شیخ سعید حریری اصل.امرداد1403ش

#انسانم-آرزوست