هر راست نشاید گفت

رسالت ظاهری که مکاتب چپ و راست روی دوش خبرنگار می گذارد چنین 

تعریف گشته که او بایدحرف حق را زده اصطلاحا افشاگر باشد

و البته هم چه بسیار بخت برگشته های اندر این قرن 21 که من باب پیروی

از توصیه فوق زندگی شخصی شان از هم فرو پاشیده و مدتها زندانی بودند

اما وجود عنصری به نام خدا در شریعت های توحیدی که نام جوهری اش 

می شود مکتب اسلام صرفا و چنانکه برخی سطحی نگران تبلیغ می کنند 

هر چند بحث عقیده ومسئله شخصی است منتها در یک کلنی و اجتماع اکثرا

باورمند اثر مملموس و خاصیت دیالیکتیک خود را می گذارد.

خدا باوری که زیر فشار یک قلدر قرار گرفته و نیک می داند  ضعیف تر

از اواست جدای استفاده از سلاح  و امکان برکف اش ضد دشمن با کنار 

گذاشتن همان و سپردن مسئولیت فوق تحمل به خالق دادار می تواند که

به وظیفه انسانی ایمانی خویش عمل کند.

وقتی جد رسول خدا(ص) از قصد ابرهه جهت خراب کردن کعبه معلی 

اطلاع یافت فرمود:من رب شترانم هستم و این خانه را هم صاحبی

است پس به شکل فرار ظاهری یعنی همان که بسیاری عار و خطا دانند

عمل کرد و مابقی کار به الله متعال سپرد و پس او به واسطه قصه

ابابیل مقابل اعداء بیت عتیق اش در آمد...

یا عالم برجسته و قدیس شیعی جناب ابن ابی عمیر بعدخلاصی از زندان 

بنی عباس چون راضی نشد پول قرض سابقا داده خود را از مقروضی

 بگیرد که من باب پرداخت آن مسکن در شان خویش فروخته بود

حقیقتا با خدا معامله کرده او را محیط بر زندگی و فرجام امورش شمرد

لذا و لب کلام در شیعه گری عکس تبلیغ غالب رسانه های سیاسی 

حاکمیت و اپوزسیون اش حرف نزدن از برخی مسائل دردسرساز نماد

ترسو بودن و عافیت طلبی نیست بلکه عرفانی راستین و اشراقی را

در مرام طرف بهر عاقلان و احرار هویدا می کند.

جز راست نباید گفت...هرراست نشاید گفت

#فرج