لسان صدق1

درآیه79 و 80 سوره اسراء دقیق شوید:

وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا ﴿۷۹﴾

وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ 

لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا ﴿۸۰﴾

حال دردو ترجمه بیشتر نشر یافته فارسی اززنده یاد محمد مهدی-

فولادوند و ناصرمکارم شیرازی درباره آیه های مذکوربنگرید

آیه 79 با اسم مبارک محمود که ازالقاب نبی اکرم (ص) است ختم

شده و متن آن اشاره  برشب تار وگوشه نشینی ها عبادات و زهد

رسول خاتم(ص) که منجربه مقطع بعثت شد داردو درادامه اش 

اما فولادوند صدق را هرکاری ترجمه کرده ومکارم بلدی چون مکه

یا مدینه !درحالی که اندرمتون صحیح دیگرنزدمذهب حقه تشیع

ازجمله دیگرتفاسیرمشهور همین قرآن لسان صدق ازالقاب مولای

متقیان علی(ع)است و بالاترازنظراین هردو.

 البته به حسب کیفیت و کمیت قطعا  اشاره  فولادوند(ره)صحیح و

افضل تراز گفته مکارم هست ودومی صرفادرزیرمجموعه آن جا 

خوش می کند.(آمده که درهرشکل عالم خلقت واجد نشان علی(ع) است)

آیه80 درامتدادنام محمود(ص) علی بن ابیطالب(ع) را بانی بحث قرار

داده اما چرا مترجمین بدان دقت کافی را نثار نکردند؟

پاسخ اینکه: مسئله دخول به صدق(حیدرکرار) با خروج ازآن درمتن

مباحث معرفتی هم خوانی ندارد!؟

من نوعی به حقانیت :اشهدان علیا ولی الله داخل می شوم صحیح

اما خارج شدنم ازآن دیگرچه صیغه ای است؟

اینجا هست که ناصرمکارم کمی دقیق تربوده و با پیش کشیدن

مسئله اماکن مقدس صدراسلام به میدان آمده اما بازباید

پرسید:مگرنه اینکه اشاره به بکه مبارکه وادی مقدس -

موسی کلیم (ع) و...درجاهای دیگرقرآن هست پس چرا اینجا

چنین لفظ غیرواضحی را گذاشته؟ ولی درجواب پرده از حقانیت

موضوع ونقطه مرکزی مهم مطابق با باورشیعه یعنی شعائرمقدس

برداشته می شود.

خدا حتی وقت نزول این آیات نیک می دانست پس فردا ائمه-

طاهرین(علیهم السلام) بعض اولادنظرکرده آنها وجمعی  از-

 صدیقین و احرارصاحب بقعه وحرم خواهندشد چنانکه از

پیغمبران قبل (علیهم السلام) یادگار مانده پس به شیوایی و

رندی تمام  آداب نفس زیارت اهل صدق و قله فرازمندآن

 محمود وحیدر(علیهما السلام) یعنی یک روح درد و بدن را پیش

 کشیده تا هم خط باطل عیانی برتفکر غلط امثال وهابیت اندر

فعل تخریب قبور اهل حق کشیده باشد و نیزمتذکرگردد:

دخول وخروج بدین جایگاه های نورانی آداب خاص خود را

دارد که باید بامدد ازذات سبحانی و صاحب آن مرقد شریف 

من باب داشتن ولایت رعایت شوند.