یا اخی الیهود

ان الله لایغیرمابقوم حتی یغیرو مابه انفسهم

هر نهضتی لاجرم مریم های مجدلیه و حواریون خیره سری دارد

که از بهر استحاله آن دندان تیز کرده منتظر فرصت حاصل از

مرگ لیدر اصلی و کاریزماتیک جریان مذکور می باشند.

لذا و دقیقا میان بخن بخن گفتن هابه پسرابیطالب(ع) در غدیرخم 

تا ماجرای احراق بیت اش بدست همان جماعت نا نجیب حدود هفتاد

روز فاصله بیشترنیست.

پس جنبش اجتماعی صحیح و کارگشا فقط در صورتی به وقوع 

می پیوندد که یا آن مردان ناب آسمانی در راس وی باشند و

نیزاینکه درصورت غیبت ایشان لجن پراکنی منافقان روزگار

چنان وسعت نیابد که اصطلاحا سرخر را کج کنند.

دقیقا همین دست جنبش های کاردرست هست که مورد 

تایید وحضور عملی علمای راستین مذهب حقه تشیع چون

علامه محمدحسین نائینی آخوند خراسانی و امام آل کاشف-

الغطاء (رضوان الله علیهم) قرارمی گیرد و بس.

ولی  چون ستون خیمه ای بدین مبنا و مختصات  فرو افتاد

مابقی همه در هم پیچیده و از باب دهن کجی بدان  شلم -

شوربا هست که پهلوان شکننده در خیبر مدت ها بعد یکی

از اتباع وهم  کیشان آن قلعه را چنین خطاب می نماید:

یا اخی الیهود

لعن الله قال:ان رجل لیحجر

#سقیفه