مدارا

آدم ها نخبه عین مجانین یاد گرفته اند جدایی از مکان وزمان

یعنی عالم واقع زیست در دنیایی ماوراء اش را البته از جنبه

روحی و غیر فیزیکی.(منتها دومی عین کسی است که کلید

ورود و خروج دست خودش نیست)

نابغه ودیوانه هردو در لحظاتی مجبور می شودندجلو چشم

مردم زندگی عادی را به نمایش گذارند مثلا مراسم تولد

یا ختم کس و کار طرف.

منتها نابغه حتما یکی دو حرکت نامتعارف اما حساب شده 

مثل فیگور خاص کلام شاژ به زبان لب و بدن خواهد آورد که

جزء طبیعت او است و درحقیقت دهن کجی به بروکراسی و

باید و نباید های رسمی چنان موقعیتی.

اما دیوانه و درشکل خفیف ذهن پریش ونیازمند به روانکاوی

تعداد حرکات اصطلاحا آنرمال وعجیب اش خیلی بیشتر است

مخصوصا خنده های بی مورد که حاصل دگر دیسی و معامله-

های درونی او در آن جهان موازی است که فرای حال ظاهری

گرفتار ش می باشد.

خوب در چنین وضعیتی خارج کردن نامبرده از متن استرس

یعنی مادر همه بدبختی هایش که نمی گذارد عاقلانه تصمیم

گرفته آن را نزد دیگران بروز دهد بهترین کارها است.

این پوس خند ها خیلی کم به سمت صورت کسی و در محاوره

نشانه می رود چون منشاء عقده گونه دارد.

مگر آنکه طرف عین فیزیوتراپ روحی با جنم و متانت خاص

بهترین هدیه های معنوی و شفا بخش را در آن حال برمخاطب

مقابل از بهر رهایی او با  اکنون تلخ و به سمت فردا بهتر بخشد

ما همه ممکن است روزی دچار ناخوشی روحی شویم. اما بیرون

آمدن از آن و  بهتر تلاش در جهت رهایی بقیه به چنان وضعیت ها 

مشابه کاری ستودنی است و نشانه انسانیت طرف مقابل

#علی-شادمان

کله کپی!؟

ریشه اینکه چرا بعض اقوام قدیمی عمدا وبا برخی کارهای فیزیکی

چون بستن سخت ماساژ و...دنبال تقلید از کله مدل دوکی بودند

بدین جا برمی گردد که ایشان مجموعه ای از کارهای عجیب از 

شعبده یک نابغه تا معجزه نظر کردگان را به روزگار خود دیده 

بودند و بخاطر خامی خیال می کردند اگر سرخود را شبیه آن 

انسان جن و...خاص کنند به جمع ایشان ملحق خواهند شد

غافل از اینکه ساختار مغز طول و قطر اعصاب آن انسان های

خاص خدا دادی است و نه دست سازبشر  و تقلیدی

اگربه آثار جامانده از عمل های جراحی ابتدائی اندر شهر 

سوخته و...نظری اندازید غالبا صاحبان کله دوکی تاب 

آوری بیشتری در جراحی بدون بیهوشی عصر خود داشتند

وایضا احتمال درمان آنها قویتر بود با دوره شفاء کوتاهتر.

سر نوزاد

انتهای رحم مادر گذر گاه تولد کودکی است که باید

سر خود را از تنگنای آن عبور دهد تا پا بدین دنیای

خاکی گذارد اما فشار وارده در آن حال و کلا ایام

نزدیک میلاد نو رسیده بر کله او که استخوان بندی

نرمی دارد سبب دوکی یا کدویی شدن آن می شود

که با یکسری آتل بندی کمک بالش و...می توان 

در ایام کوتاهی اصلاح اش کرد.(اصلا در بسیاری 

موارد آن قسمت تپه مانند و اطراف اش رفته رفته

و خود به خود آب می گردد)

اما همه بچه ها به این درمان واکنش مثبت

نشان نمی دهند و گروهی که از ابتدائی ترین

روزهای ایجاد اعضا ءسری چنان مدلی داشتند

نمی توان راس شان  را اصلاح و گرد نمود.

(سر دوکی اصیل متمایل به عقب است و نه بالا)

البته صاحب کله این شکلی حسب فاصله بیشتر 

رشته های عصبی اتصالی به مغز و...نبوغ و توان 

عظیم  وقابل توجهی نسبت به بقیه ابشار بشر

که چنین نیستند در بزرگسالی بروز می دهد

#نابغه

#نظر_کرده