خواب زمستانی!؟

یکی از دلایل عدم ساخت پالایشگاه و تاسیسات نفتی در ایران بعد از انقلاب57ش

آن هم باعوارض اش بر  بهره برداری از میدان های مشترک چون آرش در خلیج- 

فارس با بعض کشورهای همسایه همین ترس از زده شدن آنها در حمله های هوایی 

است.حربه جنگی  که در سقوط حکومت حزب بعث و صدام حسین تکریتی مکرر 

توسط نیروهای ائتلاف (امریکا بریتانیا و...)بکار رفت و البته تاثیر گذار هم بود.

اما اینگونه نهایتا مملکت در سر دو راهی قرار دارد که آخر مسیر هر یکی سخت 

خواهد بود!؟یعنی اگر پالایشگاه تازه نسازد باید با واردات بنزین و گرانی آن ایضا

تکانه های اجتماعی مانند آنچه در سال1389ش رخ داد دسته پنجه نرم کند 

و اگر هم مبادرات به ساخت آن حسب توان نخبگان داخلی کند جدای هزار و یک

مشکل حاصل ازفساد بروکراتیک و...عملا سوژه  آبدار و تپلی  را در اختیار

متخاصمین احتمالی چون اسرائیل خواهد گذاشت که گاهی تنور جنگ شان 

چون پاییز1403ش داغ می شود.

ولی  برگ برنده حاکمیت ساخت پالایشگاه نیروگاه و...همچون تاسیسات نظامی

سپاه در زیر سطح زمین است.

یعنی در یک کلام حسب تغییر اقلیم و گرم شدن تدریجی کره زمین افزایش

گسل های سطحی خاک مملکت در نتیجه کم کاری به آبخان داری و حفر قنات 

هم آنچه از جنبه تهدید نظامی اقتصادی قبلتر عرض شد تنها راهکار عملی

به کمک نیروی انسانی زیاد و البته اکثرا بیکار رفتن زیر زمین هست. تجربه ای

که سالها است ممالکی چون سوئد و کانادا درپیش گرفته اند.منتها نه در

مقیاس و مختصات صرفا نظامی تا امثال امریکا جرعت بمب انداختن رویش

کنند بی چشیدن زهر عواقب ضد حقوق بشری و...

#شهر-زیر-زمینی