دیگ به دیگ

خدنگی و خنگی به هم تاختند

ازیرا بر این دست هردوشان باختند

یکی گفت:منم کهترین در فضا

دگر داد زد: گوه اش خوردی افراختند

چه حشا که این دو دیوار آن ساختند

چنان خر شده نو به نو شل تاختند

بسی گرد و خاک چون زد از این قضا

به کاشف در آمد ظفر را بر انداختند

سروده طلبه سعید حریری اصل

#روت-سیاه