ناب قصه

کودک بیش از مابقی دوران حیات آدمی انواع قصه دوست دارد.

شاید بگویید:چون بزرگتر که شد می فهمند واقعیت با خیال فاصله زیادی داشته اند.

ولی داستان جدای از فراز و فرودش یک صحنه و لوکیشن هم داراست.

یعنی فضا و اتمسفر دیگری غیر آنکه الظاهر و حساب بدان واقع شده ایم.

بچه خود چندی قبل و گاه تولدش این تغییر موضع زیستی را عمیق و همه جانبه تجربه

نموده و بنابر باور شیعی کلمه از عالم ذر به یک جای الارض پا نهاده است.

چنان انقلاب و تخلخلی یک نوع از درد و احساس ناراحتی روانی را در جان اش بر آورده 

که درمان او ماساژ و نهادن کمپرس آب سرد گرم و...دقیقا بر همان ناحیه مسدوم باشد.

 ریل عوض کردن ها بعنوان  قصه مستقل  ایضا به متن هر یکی شان دقیقا همان نقش

را ایفا نموده به او عملا تلقین می کند:غصه نخور این درد تو به تعداد مابقی موجودات 

همین عالم گستردگی دارد و باید اش در آینده نیز حسب جبر زمان تکرار شود. حال چه 

پرنده بهشت شوی(کنایه از مرگ در بچگی)و چه مرد و زن میدان زندگی و بالغ.

بله کودک شیفته قاب قصه است و در آن حتی سطل اشغالی هم می تواند یک شخصیت

و پرسوناژ مطرح و لازم به دلسوزاندن باشد.اما بزرگسال تاب آن را می پسندد یعنی 

اینکه فهوا منظور نهفته در متن اش را می چسبد فرای آنکه شما یه و نمای کلی آبکی 

داشته باشد.

باز و ازاین دست ناب قصه آن هست که کودکان را دریچه مفهوم گشاید و بزرگسالان

را نشانی مزموم در بندد با هر بهانه .یعنی الگویی ارائه دهد که دو سر این داستان 

حیات از خرد و کلان را به وحدت عیان در رساند بلکه زندگی جمعی شیرین شود و تفاوت

نسلی رنگ بازد و آن گردد مگربا تمسک به داستان اولیاء  از زبان یزدان که مهربان تراز

هر پدر و مادر قصه گویی است بهر طفلکان خود حتی در کهن سالی شان.

و تلک الامثال نضربها للناس و ما یعقلها الا العالمون آیه43 ازسوره عنکبوت قرآن کریم

برای مردم ذکر می کنیم (قاب) و بدیشان ارمغان می آوریم (تاب)

و بدان دقیق نمی شوند مگر متفکران(ناب)

#یا-الله