راه رفتن روح با جسم اثیری!؟

روح مجرد در جسم اثیری صرف بعد مرگ انسان  درچشم زندگان رویت گردد.

غروب دوشنبه(شب سه شنبه)چهارشنبه(شب پنجشنبه)پنجشنبه(شب-

جمعه وسحرش) مخصوصا فصل تابستان(شهریور) ایضا زمستان(اسفند ایام 

پنجه زرتشتی و پنجشنبه آخر سال و روز رفتن بر سر مزار شیعیان)

اگر در پاهای جسم اثیری دقت شود نشان از پیاده روی طولانی دارد و

مثلا پسر نوجوانی بوده در دنیا زیبا با پاهای سلام و مطلوب به رویت اثیری

یا در خواب آشنایان باپای زخمی ظاهر شود. به کنایه از اینکه راه زیادی آمده

و پاهایش آسیب دیده و سابیده اند(طی فاصله دو دنیا)

روح در آمیخته با جسم خاکی خودش هنگام حرکت راحت  است و تسلط

 بیشتربه پاها دارد چه گاه تندرفتن  و برعکس موقع کند قدم زدن ولی 

تنظیم گام ها از بهر روح جان داده مجرد که جسم اثیری را بواسطه 

اجاره قسمتی از تن مودم حی و زنده تجسم داده سخت و اصطلاحا همچون

کودکان تاتی تای است.

تمیز جن  شر و عفریتیان  با آدم  گنا هکار یا غافلی که بعد قبض روح اش

عروج وی به تاخیر افتاده در اطراف درخت خانه قبر خویش و...در گشتن اند

و با کسب جسم اثیری همینطور قرار گرفتن در زاویه نگاه زندگان تمنای 

طلب مغفرت  جهت خلاصی از وضع موجود را دارد نیز بدین  واسطه باشد.

جن با مقدمه سراغ انسان می آید و نهایت منظورش اگر شر و عفریت باشد

تسخیر آدم است و ضعیف ها(دختر بچه و...)الولیت اوست اما رویت ناگهان

و بی مقدمه با موی آویخته به شکل دار و پای پیر شده و...از آن روح مرداند

البته مسئله دار و غیر متعالی اش.

باری دین روح کودکان بی گناه که لابد و طبق روایات صحیح امامیه مصداق

پرنده بهشتی هستند ونباید بعد مرگ اسیر خاک باشند هم بیشتر تلاش آنها 

برای نشان دادن محل قتل و تجاوز به خود است (مثل تصویر فوق این متن)

القصه:چنانکه ما از رویت ایشان دهشت زده  می شویم آنها هم در شوک حاصل

از واقعه عظیم مرگ جان دادن حوادث و حواشی پیرامون اش  به سر می برند.

#و-ان-الموت-الحق(زیارت آل یاسین)