صالحون

حقیر در دهه 70ش عصر گاه تابستانی پیاده از سمت مسجد مقدس جمکران

سوی داخل شهر قم المقدسه برمی گشتم.

دقیقا دست بر قضا دوش راه رفت و حوالی منطقه ای بودم که حالا و در جاده

کشی تازه کلا تخریب شده  .سواری عکس جهت حرکت بنده به سوی مسجد 

گذر می کرد و در صندلی جلو  عالمی از نظر قیافه و سن خیلی شبیه مرحوم-

 آیت الله شیخ مرتضی انصاری(ره) (تصویرفوق) نشسته بود با یک جلال و

حشمتی. از قضا تا به حقیر نزدیک شدند باد کویری خواست کلاه سرم را ببرد

پس جهت گرفتن اش دستم را هوا بردم.

راننده نیز خیال کرد من از این آقا کمک مالی می خواهم در نتیجه بی اعتنا

گذشت حتی گاز داد ولی  کمی بالاتر ملا شوفر را مجبور کرد نگاه دارد.

یعنی دقیقا درحد فاصلی که صدا به صدا می رسید.

فرمود:پسر جان چه مشکلی داری!؟

گفتم:نه آقا و جریان را توضیح دادم. در همان حال صدای راننده می آمد :

خوب الحمدالله بیا برویم شیخنا شما خیلی دل رحمی و زود سرکیسه را

شل می کنید بابا خودش میگه پول نمی خواهم و...

من دیدم این عالم از ناحیه اطرافیان درحال ملامت و خط دهی است تا

چطور مالی را که باید با اجتهاد خودش صرف امور خیر کند بین خلق الله

تقسیم نماید.

آقا گفت:پسرم تو که داری می روی این ظرف پلاستیک داروی من

بوی اش در هوای گرم حال را بد کرده تپش قلب  و ضعف می آورد .راضی 

هم نیستم کنار جاده رهایش کنم شاید حیوانی بخورد و...خواهشا آن 

را به سطل در دار که ما رد کردیم  و دویست متر پایین تر است انداز.

مظلومیت در عین حال شکوه شخصیت او سبب شد بدان کار مجاب شوم.

آنها رفتند و بنده درحالی که کیسه پلاستیک سیاه دستم بود راهی شدم

بعدش اما متوجه گشتم  از داخل آن بوی شدید اسکناس کهنه می آید

لذا نگاه کرده و دیدم قدر  هزینه سفر مشهد البته در آن سالها است.

چند روز خیلی به این جریان فکر کرده  و تازه فهمیدم :عالم حقیقی نه

مثل بید به هر بادی می رقصد و نه عین سیخ کلا و چهار فصل باقی ماند ولاکن در

عین دور زدن وسوسه ها به جمیع لطایف الحیل بر تکلیف خود مشغول است و بس.

(معنی کلمه صالحون)

#اللهم-عجل-لولیک-الفرج