سگم و امید بستم به فزون کرامت تو........من دد چه می سرایم به زمین غایت تو
سخن دگر بردیم که رئوف خود بداند .......همه زندگی و کارم شده در زیارت تو
فکنم ز غیر باری که تو و سیادت تو............نگرش منم چو مومی به ید کفایت تو
نمی آید از زبانم که بگویم از جدایی.............ولی حقی و قصدم نظر عنایت تو
یا ابوالحسن الرضا علیه السلام



سروده طلبه نجفی سعید حریری اصل
#نظر-کرده
شنبه 4 اسفند 1403 ساعت 14:40