ادبیات کمر باریک!؟

مروری بر آثار فارسی وبهر ایرانیان ساخته شده مثل دیجی علی گیتور

پررنگ می رساند که موزیک برتر از نگاه فضای محل سکونت وی یعنی

غرب اولویت آنهااست نه ملودی کلام و....

باز عکس آن کارهای استاد فرامرز آصف نخعی بعنوان فردی تحصیل 

کرده و ورزشکار بها دهی خاص به ادبیات فارسی را فریاد می زند.

آصف پاس داشت محتوای زبان را هرگز مترادف ابراز صرف فهوای 

 کلام پایین نیاورده  هرچند آن مطلوب ومنظور یک نسل را رساند.

کمر باریک و...جدااینکه چه نوع کلیپی برایش ساخته اند فی نفسه 

اثر فاخری است متوجه فرهنگ فولکلور تاریخ ملتی و...

باز و دراین میانه آثار شادمهر عقیلی جای دقت بسیار دارد و هر چند 

فرومایگان نان به نرخ روزخوری صرفا به تقلید صدای او پردازند یا

نام برده را باد نموده نظر کرده جار زنند اما شادمهر نه علی گیتور 

و نه فرامز آصف است. او دریک کلام و هماره از قبل مهاجرت و هم

امروز که حتی قله نشین سایت های نامشروع قمار بازی است 

یک عاشق ژینا بوده و بس!؟اینجوری است که شرح هجران عمیق اش

بواسطه نوازندگی چیره دستانه یا دست برقضا هم نشینی با بانو

مهستی آثاری خلق می کند که بر دلها می نشیند.

حالا و اگر از هر کدام این سه بپرسید نسبت به دو دیگر نقدهای 

جدی دارند هنر مغربی عشق شرقی یا نه پر رنگ چسبیدن و

پایبندی به اسلوب ملی .می توان همگی را جمع کرد و به وجه دیگر

رسید باری از دعوا و اولویت داده ها شان  در گذشت.

#ژینا-گل-من