دامنه تاثیر غیر سیاسی

فرد با توجیه هایی از قبیل بهبود وضع اجتماع وطبعا خود 

ایضا واجب دینی یا باوربه سوسیالیسم حقوق بشرو...

داخل کنش سیاسی ودسته بندی حزبی جناحی می شود

ولی درعمل وباگذشت مدت کوتاهی اگر باوجدان باشد

نیک خواهد فهمید که حسب باید ونباید های قدرت داری

فرسنگ ها با آرمان های اولیه فاصله گرفته است.

مثلا آنکه روز اول دم از انسان دوستی می زد حالا مثل 

آب خوردن وبامشتی توجیه آدم کشته یاشکنجه می کند.

اما کسی که چنین دغدغه های ارزشمندی را در قاب 

غیرسیاسی ریزد به شهادت تاریخ وبعنوان هنرمند

نویسنده و...متعهد بسیار موفق تر از اهل سیاست 

است مخصوصا آن قسمی که مرز بندی خودرا با 

سیاست به حدی نگهدارد که هرگز بعنوان آلت 

فرهنگی فلان جریان سیاسی درعین اهل ذوق وزیبا- 

شناس بودن شناخته نشود.

آقای مجتبی شفیعی کمدین ایرانی غیرسیاسی است

وتوماج صالحی خواننده سبک رپ ومعترض سیاسی

با این تشابه که هردوآنهادر فعالیت های خویش سبک

زندگی و افکار اوهام گونه افراطیون دست راستی ایران

که در سوی بالای قدرت حاکم اند غالبا نشانه گرفتند.

ولی  تاثیر عملی شفیعی ضد آن جریان بسیار بیش از

صالحی است درعین اینکه او عوارض ناشی از سیاسی-

کاری را چون زندان و حکم اعدام بر دوش نمی کشد 

و این دقیقا همان بخش از حقیقت است که در رسانه های

صهیهونیسم بین الملل نادید گرفته شده با پرپوگاندا و

هوچی بازی صرفا توماج صالحی  را درجه یک جار می زنند!!

چرا که تاثیر مثبت  روانی و عملی  فرد بر جامعه اش

با وجود شعارهای اولیه و ضمینه ای اهل سیاست واقعا و

اصلا اهمیتی بهر ایشان نداشته منظور صرفا ساختن مشدی

اسکول خوش آب و رنگ است که با طناب پوسیده آنها

داخل چاه مخالفت با نفس و کلیت قدرت مسلط برمملکت 

از اصولگرا تا اصلاح طلب شوند و یکی از درشت هایش هم

 توماج صالحی

#سعودی-اینترنشنال