ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شادروان آیت الله سید محمود اعلائی طالقانی فرد بی نهایت عمیقی
بود و همین غور درمسائل و مباحث بقول استاد محمود دولت آبادی
علت تنهایی اش نه تنها به میان جماعت روحانیون شیعه از معدود
ایدئولوژیک تا اکثریت سنتی می شد بلکه و حتی منور الفکران را
نیز به بر می گرفت.
طالقانی را هرچند درسال های نخستین بعد از فقدش حسب جو
زمانه به روشنفکران مذهبی و نواندیشان دینی نسبت می دادند
اما همچنانکه یار دبستانی او زنده یاد مهندس مهدی بازرگان به
واپسین سال های حیات شریف اش پیله مذکور شکسته در
آثار و سخنرانی هایی مانند بعثت پر رنگ مشخص کرد فرای برادر
عزیز نهضت آزادی یا پدر فکری سازمان مجاهدین خلق بودن باید
امتداد دهنده نسل روشنفکری عرفی دانست و معنا کرد.
چه وجه سنتی او که دلیل تحمل اش و به فراموشی عمدی نسپردن
یاد و خاطره آن فقید سعید توسط دست بالای نهاد قدرت فعلی ایران
گشته چندان غلیظ نیست که پا روی اصول مسلم و والاتر انسانی گذارد
و درعین حال روشنفکری وی هم گرفتار بیماری لائیسیته یا انتلکتوئل
بودن نشدتا بدین بهانه به کلیت سنت ها و شعائر مذهبی چوب حراج
زند.
بله همان طالقانی که درحوالی زادگاه خود روستای گلیرد مقابل تبدیل
شدن قبر جدش به امام زاده جدید تاسیس و بی دیده شدن کرامت
خاص را گرفت خود مداوم به زیارت امام زادگان تهران درتجریش یا
سید ناصرالدین(ع)به جوار لاله زار و مسجد هدایت که پیش نمازی
آن را عهده دار بود می رفت.
او رحمت الله علیه گونه ای زیست که ذیل هیچ ایسم و نحله خاصی
نگنجید و اصلا تشیع را مذهب انسانیت قبل از اسلامیت معنا می کرد.
#پدر