جان من

غربت  توی نگات   اصلا نشد  معنا کنم

اون جوری که زول زدی تاب غمت بابا کنم

میگی  از من دور میشی انگار با طعنه ولی

دخمله زندم فقط تا پلک چشمات وا کنم

سوز می آره   که دیگه بی هوا  غوغا  کنم

دست بشورم از تو و یاد قدت رعنا  کنم

اما نه بازم امیدم هست تا محض خاطرت

رحم اش از سر بگذره بلکه دوا پید اکنم

اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ

(سروده سعید حریری اصل.بهمن1403ش)

#بیمارستان-کودکان

در خانه

در خانه یک سریال دهه شصتی است که حسب نبودن اینترنت و...

یعنی شبکه های اختیاری تر نمایش به آن دوره مخاطب زیادی داشت.

منتها کارگردان آن بخاطر بعض تکنیک و دقت نظرها شایسته 

ستودن است.مثلا وقتی آقای اکبر عبدی بعنوان همسایه از پس

دیوار سر در باغچه خانه می انداخت یک جورهایی با خورشید تقارن

یافته مجال بازی اصطلاحا رو حوضی داشت  یا زنده یاد شهلا ریاحی 

نقش بزرگتر و پیر سالی را ارائه می کرد که با زوم و توجه دوربین

روی قفس طوطی ملنگو آویزان او  از ایوان عقل و وقاری را یاد آور

 می شد که بچه ها حسب سن که نه حتی والدین آنها بخاطر 

موقعیت شغلی بسیار پر جنب وجوش تر بی بهره اش می نمودند.

اصلا پدر خانواده که میوه فروش بود و آرامش حاصل از همجواری 

روانی سیفی جات را نمایندگی می کرد و...

#انتهای-خیابان-الوند