پسرکسراء

(فرمود علی بن حسین شهید (ع):من پسر کسرای ایرانم)

بردهانت خاک و سنگ ای گرگیچ ور پریده!؟ تو هند جگر-

خوار زاده را بر نوادگان زهراء مرضیه (س) ارجح

شماری و یادگاران کیخسرو را ازسردسته سفیانی

بادیه نشینان حاشیه دره بکه عقب تر پنداری و نیز

در تلقین این ور پریدگی بر  خانه پدرانشان (احراق

 بیت علوی و سوزاندن تخت جمشید اندر قادسیه)

به آتش جهل و حماقت خویش شعله دراندازی که

چه!؟با این همه بروز حرام زادگی ها اما باید که لاجرم

بدانی:  آن سیف که پشت هاشم  و امیه از هم برید

درحقیقت تبری بود از جنس مال خلیل بت شکن(ع)

و با تعیین مرز شجره طیبه و ملعونه دهان تو را بست

(اشاره به ماجرای جدا کردن  اجداد به هم جسبیده

بنی هاشم وبنی امیه درطایفه قریش (این یک نقل روایی

 است و خلاف آن هم مبنی بر صرف سرپرستی امیه و

نه فرزندی وی آمده )

تا از آن پس کسی جرعت نکند  هرمجهول پدری را 

(مطابق  برخی مسانید عامه) که در حکومت عدل

امام علی(ع) گرخیده و یاغی گری پیشه کرده بود

بر اباعبدالله جعفر بن محمدصادق (علیه السلام)

 ابناء و اولاد مطهراش ترجیح دهد.

به میمون های برمنبربگوید

که چوب است این بساط عنتری تان

(یادآوری کلام حضرت سجاد(ع) در مسجد اموی شام)