روشنفکران صدر اسلام1

عالی ترین وجه روشنفکر یعنی جنس عرفی وغیرانتلکتوئل آن 

هم او که هماره در حال پاسخ جستن بهر شک وعیب یابی خود

از همه چیز وکس است را اگر در رتبه اول قرار دهیم.

رتبه دوم را اماباید به روشنفکران سکولار دارد چون آنها 

هم حسب مفاد مرام خود به وجهی از حریت وآزادی دگر-

اندیشان قائل هستند هرچند قدرت های جهانی این 

روزگار مثل ایالات متحده امریکا باداعیه چنین پنداری 

عملا در مورد اسرائیل غاصب به حمایت جانب دارانه 

برخواسته حقوق اهل فلسطین رانادیده می گیرند.

روشنفکران مذهبی اما من باب تشیع عین وصله ناجور

هستند.چون اگر مذهبی دایه تطابق با نظام هستی 

آخرین ورژن ودست آورد علم ساینس را داشته باشد

دیگر تافته جدا بافته از روشنفکری عرفی پنداشتن

او جز جفا و یا عدم ایمان قوی و راستین بدان معنا ندهد

غلطی که مثل شریعتی دیروز و رائفی پور امروز به خورد

ملت ایران می دهند....

قائل شدن به ولایت معصوم(ع) و ارجح شمردن نظرش

حتی اگر خلاف عقل ظاهری و..باشد هرگز متعارض با

روشنفکری عرفی نیست چون خود ائمه(علیهم السلام)

مثلا اگر به کسی گفته اند : به شکل عامه وضو بگیر

بعد دلیل آن راهم که تحت نظر بودن طرف  توسط 

خلیفه بنی عباس است شرح داده اند.

مفهوم پارادوکس دار و متناقض روشنفکر مذهبی از

دیرینه تاریخ مثلا در صدر اسلام رواج داشته و بکار 

عنصر صهیونیسم بین الملل عصر یعنی کعب الاحبار و

...می آمده است.

(در شماره دوم از این عنوان مطلب بصورت مصداقی

نشان خواهیم دادکه هریک از اصحاب نبی اکرم(ص)

چه وجهی از روشنفکری را باورداشته بکار بسته بودند)