پیر پرحاشیه!؟

وقتی فرح پهلوی شاه بانوی ایران حساب می شد هم زنده

یاد عباس کیارستمی اندازه نگاه داشته ودر مقابل اش 

چنان تعظیم و کوچک انگاری خود نمی کرد که حتی بعض

از روحانیون شیعی آن دوره.

اگر مشکل بسیارانی سیاسی نفس ملاقات کیومرث پور احمد 

با فرح پهلوی است حال چه مستحق تقدیس اش دادند و چه

حتی مرگ.

من این ذلیل شدن یک هنرمند در مقابل فردی به هر رو و

عملا فراری از مملکت اش را نمی فهم

همین آقای پور احمد به سند فیلم پخش شده اش در قبرستان

اصفهان محل مزار مادر مرحومه اش  بی بی  قصه های مجید

را مدتها سر نزده از یاد برده بود ودرمقابل چه برنامه ریزی ها

وتمهیدات بکار رفته که دوراز چشم مخبرهای حکومت جمهوری-

اسلامی ایران اینها به هم رسند ایضا دل وگلوه بگیرند.

بله لقب پیر پر حاشیه(عمو پنجعلی پایتخت)راشاید اهل اپوزسیون

نثار یکی مثل آیت الله احمد جنتی کنند یا طرفداران نظام برای

شاه بانو  فرح پهلوی اش دانند.

اما حقیقتا جهت فردی مثل پور احمد زشت بود.

شاید او اگر همین یک درس را از رفاقت با نازنین مردی مثل 

کیارستمی می گرفت به نفع دنیا وآخرتش تمام می شد.

#حکیم-عباس-کیارستمی

مالولیده!؟

از همجواری یک نفر مونث که در شهریاری پهلوی بود تا

کنار دیگر نشینی مذکر به شهرداری زاکانی!!!

نمی خواهم پشت سر متوفی حال و  به هر مدل فقدش  حرف 

زنم. اما نمی شود این  افسردگی بیرون زده  را رفت و روب 

کنم.آدم حقیقتا غیر سیاسی از پخش شدن تصویرش کنار 

اینجور افراد واهمه ندارد .تنها به یک شرط: حفظ  فاصله

مطمئن.خوب رعایت نکرد و بی تعارف تمام. این هم 

که در نفس های آخرش مالید یا مالیده شدبه لوله

گاز  در مورد او  و با آنچه عرض گشت اهمیتی ندارد

#کبوتر-با-باز

راد و رادان!؟

در میانه دعوای زن های راد و مردان رادان این مرز پرگوهرکه از دوربین مدار-

بسته تا سطل ماست را به خدمت فرا خوانده اند من ثالث نوعی فقط و همچنان 

به فکر رابعه هستم  و بس!؟مونثی نه آنچنان که با مذکری نه اینچنین بسازد

از همه داشته و نداشته هایش به حکم انسانیت

گل ات از غنچگی افتاده و مصلوب شد است

بوی عطرش به عرق خورده و مغضوب شد است

تن زارت به قفس بال هوس را  چه زنی!؟

رکب اش دیدی و سوادی تو مضروب شد است

سرمه زیر نظر بین که چه سرکوب شد است

چون که ازقطره اشک برده و معیوب شد است

رانده ای نخ به خود و آخته ای رژ به لبان

چه کنم موی سیاهی که کنون بور شد است

این سرا از همه بد رفته و هم  روب شد است

که بگویی:بنگر جنس چه مرغوب شد است

لیک اش هم باز شنو ای همگی کار درست

رخ از خوب و بدش رفته و منسوخ شد است

باقی آن هست که از ریشه به بهبود شد است

با توکل به سرش چادر و محجوب شد است

سروده طلبه سعیدحریری اصل.فروردین1402