سرو شهید

آسمان با همه آبی ابر و مه باران برف بر سر زمینیان لاجرم می گذرد

و در این میان یگانه عنصری که به مصداق ترمز می تواند در فرود 

آمدن مائده ها و زمینی کردن ایشان را تضمین کند درخت است.

درخت برنده به بالاتر ها حسب قد کشیدن خود و آورنده خبر و نعم

از فرازها است و اینگونه باشد که حتی پس از مرگ روح فرد شقی و

ضعیف در کسب مکارم اخلاق به دوره زیست  که حال توان عروج ندارد

با پرسه زدن حول آن باری هنوز و حتی بی تن دراقامه شعائری 

مشغول است باشد که چشمه فیض خدای و خدایگان ها(چهاره-

معصوم(علیهم السلام))را حسب بالا کشیدن خود از این برزخ خاکی

فراهم آورد و باری این زیارت درخت که مکرر شد شب جمعه ای

هم می کشد انشاء الله تا جوار سرو سهی به غاضریه و قلم عف

هست که باورداریم با کف العباس(ع)می پوشاند هر آنچه بد کرده 

و خطا را.

ببیند  این نماد و المان با شکوه درخت  که ریشه عمیق در مذاهب

فیض محور دارد چگونه به  آثار مثل عباس کیارستمی و هوشنگ-

ابتهاج جوهری طرح می شود.هیچ کدام از آنها اهل لباده کشی

مذهبی نبودند و از خواستگاه روشنفکری عرفی برآمده اما

و مگر جز این است که مذهب هم اگر واقعیت دارد باید منطبق

بر پله اول عرف باشد. بله آثار شجره محور این هر دو انسان را

به زیارتی عمیق و بی پیرایه می برد از آن سرو شهیدسلام الله علیه

#ثار-الله