چالش رسانه های لندنی

یک گفتگو ی لسانی میان دو آدمی زاده از اقسام ذیل خارج نیست:

1.دیالوگ عاشقانه یعنی آنجا که دو طرف اصطلاحا درهم ذوب شدند 

حتی اگر الفاظ واشاره های آنهابه دید فرد ثالث بد آید بقول معروف:

مهم آن است که علف به دهان بزی شیرین باشد.

2.صحبت دوستانه که در حوزه های علمیه شیعه تحت عنوان مباحثه

طلبگی یادمی شود و مطابق آداب المتعلمین فرضا یک طلبه سطح یک

حتی می تواند مفتاح آن راباداعیه دار اجتهادگشاید واگر جواب در

نزد عام مستمعان اهل علم قاطع نیامد ولو کش داده شود.

3.مناظره یعنی کوبیدن و ثابت کردن بی سوادی یاحتی شیطانی بودن 

طرف مقابل با ابزار کلام متین وعرفی فهم.

4.رجز که جای فحش کنایه های آبدار وسنگین راحسب ثابت کردن 

سلحشوری خویش  در قالبی تاحدودی بارعایت ادب بیان می کند

5.گنده وزشت گویی که از قضا مطابق حکم خدای متعال در قرآن 

کریم جهت مظلوم مخصوصا بی دفاع بلامانع شناخته شده است

حال وبا این اوصاف شبکه تلوزیونی یا ایستگاه رادیو سازنده و

حقیقتا فرهنگی باید مباحثه محور باشد اما عمدا وبخاطر جوشاندن

دیگ احساسات عوام یا عاشقانه است چیزی که درکانال های 

ایدئولوژیک محور می بینید.

یا مناظره را چراغ سبز داده که مثلا عده زیاد مردم را تحریک و پای 

صندوق رای کف خیابان و...کشد.

باری رجز خوانی که هدفش اش پرپوگاندا وترساندن دگر اندیشان

خود است والبته فحش دهی که آن هم من باب ایرانیان اندر 

شبکه های افراطی سلطنت طلب دیده شده است(هخا و...)

لب کلام امااینکه رسانه های موسوم به لندی اگر به هر دری 

بزنندهرگز باب مباحثه باز نمی کند چون فرهنگ ساز است و

به کارپروژه اجانب استعمارگر پشت پرده حسب شرایط قرن

21نیاید.مثلا شماهرگز نخواهیددید یکی مثل ایران اینترنشنال 

دکتر صادق زیبا کلام و بابک تختی را به عنوان مهمان دعوت 

کند چون دو متفکر مستقل عرفی غیرلائیک ملی متقی هستند

حضور باهم ایشان دریک جا عین به هم خوردن جفت سنگ 

چخماق فورا آتش تفکر سازنده را بر مخاطب سرایت می دهد

اما همسر تختی  منیرو روان پور وهم دوره زیبا کلام محسن-

سازگارا بخاطر آنکه غرب زده اند چرا که نه

#سازندگی