آخر اسفند

زندگی در دامان طبیعت بکر و دوری از اماکنی که ولو با نام روستا زیر سایه 

صنعت مدرن جا خوش کرده به مدد اش روز گار گذرانند در عین سختی 

کسب معاش و حتی خستگی  موقع استفاده از نعمت های ناب موجود 

پختگی جسم و روح آدمی را بار می آورد چنانکه عکس مردم راحت طلب

که مثلا زمستان را برای خانه نشینی و فصل های گرم ر ابهر تفرج دوست

دارند. او ولی هم نوا و موزون با طبیعت واپسین روزهای سال یعنی گاه 

گشوده شدن شکوفه درختان میوه   جاری گشتن گسترده آبها روی 

سطح زمین که بخاطر از سر گذراندن زمستان جذب خیلی کمتری دارد

وزیدن باد صبا و بیرون زدن گل ویژه نوروز از فراز تپه هایی که برف را 

تازه تازه از سر خود وامی کنند سر حال می آید.

(عکس فوق متن مربوط به کوه حیدر بابای مورد اشاره درمنظومه 

شعر آذری  استاد مرحوم محمد حسین شهریار است که از سمت روستای

قیش قورشاق توسط سعید حریری اصل دربهار1402ش گرفته شده)

#حاجی-فیروز