چاره توهین به مقدسات

هر عاقل ولو غیرمسلمان با رسیدن به حکم تفکیک کافر در احکام اسلامی 

که حد اعلاء فرد غیر مذهبی است به قسم حربی و غیر آن دچار یک تکانه

ودقت آنی عمیق نسبت به حریت طلبی آیینی می شود که محمد(ص) نبی

آن باشد.

افرادی در دنیا هستند که قرآن را قبول ندارند اصلا منکر ادیان ابراهیمی

حتی کل مفهوم پرستش ولایت و...هستند منتها فقط چند نخاله این وسط

و به طول تاریخ مانند ناشران مجله شارلی ابدو یا ساوان مومیکا بین آنها

یافت می شود که جای بحث علمی و منطقی من باب باور خود با سوزندان و

توهین به مقدسات بقیه در اماکن عمومی دل بیشمار عوام بدبخت و  ساده

دل را می سوزانند.

باز مشتی هم از آن وربام افتاده به بهانه مقابله با این وضع عملا جلو نقد

سازنده که خصلت هر انسان واقعی فرای بحث عقیده است در می آیند

یعنی به بهانه مثلا برتاب سنگ چند عوضی جلو خیل حاضران غیر زرتشتی 

در مراسم جشن سده را می گیرند و...

این هر دو افراط وتفرطیتی است که درجهان امروز ما رایج است و تنها علاج اش

بلامانع دانستن لعن بدون توهین تنها از بهر کسی است که در یک مجلس 

علمی وب عد بحث یا مناظره پیش آمده ایضا جنگ بدان مبادرت ورزیده و 

جدای آنها تنها در خلوت و نیایش خود چنان کند(دعای صنمه قریش ذکر

قنوت امام علی(ع))

اللهم لعنهم جمیعا.فرازی از زیارت منور عاشور

#تولی-تبری