این نه آن قادری است!؟

از جمله خاطرات شیرینم در زندگی هم قدمی چند صد متری بود تا حسینیه-

 ارشاد حدود بیست سال قبل و با دکتر حاتم قادری.

منتها تا حالا که این متن را می نویسم چنین تجربه ای مجددا تکرارم نشده.

آن زمان ها آقای قادری را رند روزگار می فهمیدم!؟

یعنی روشنفکری که جدا اندیشه بلند بیانی چنان چند ضلعی و در آمیخته 

به فرهنگ عرفی جامعه داشت که راحت از میدان موانع رد می شد  و اما 

منظورش را البته ذیل سایه فضای دوم خردادی آن مقطع می رساند.

ولی حاتم قادری امروز برای بنده نه قابل درک است و نه قابل اغماض!؟

اینکه درمقابل مثل قیس قریشی نشسته چون آیت الله علی خامنه ای را

عملا نیت خوانی کنیم که چه فهمی از فلسفه ظهور در قول و عمل دارد. یانه

مفهوم ولایت فقیه را با چندین شعبه و روایت مختلف که از مسائل اختلافی

بین علما امامیه است بر سر جفا یک کاسه کرده سبب نزدیک شدن احتمال

حمله اسرائیل و خرابی وضع اجتماعی ایران شماریم دیگر رنگ و بوی 

متانت و بی تعارف زبلی سابق قادری که می شناختم ندارد.

ایشان بعد از جریان مهسا امینی این مدل جدید شده و بی پروا بیان می دارد.

اما متاسفانه از یاد برده : پوست بسیاری از میوه ها هم پر از ویتامین هستند

و چیزی را که می شود با شستن به دندان مری و معده فرستاد لازم نیست 

چاقو کشیدن اش و باری اگر چنین کنی لابد هم آب خنک زندان درانتظارت.

ایضا فراتر از مکافات های دنیایی شاید یک یا چند درصد هم فکر من نوعی 

با آنچه درواقع تحقق یافته فرق داشته باشد و مخمصه آخرتم بیافریند.

پس به سکوت گذاشتن وگذشتن اش روآ تر است که حق با مولاناعلی(ع)

#ناصر-تقوایی