بر موج روزگار

مکان طرف را کوبیده اند و اطرافیان اش مرده خود نیز آش ولاش

روی مبل افتاده بود اما تیز هوشانه و در آن سکانس آخر با روی 

بسته به چفیه و تکه چوبی که حواله پره های پهباد کرد لابد نیت

از کار انداختن اش داشته و یادآور اولین صحنه ای می شود که دراین 

پنجاه ساله هر آن آزاده انسانی از فلسطینی جماعت به ذهن دارد.

هرچند ماهواره ها ی بند اپوزسیون او را اخ(بد) و رسانه ملی  ذیل

جناح راست قدرت لبو (شیرین) جلوه اش دهند اما یحیی السنوار 

ملغمه ای از همه اینها است.

اصلا غیر معصومی که در کارگاه هستی روی کرسی ریاست 

می نشیند و به تند باد سوانح ایام بیش از بقیه ناس در افتد را

نمی شود آسان قضاوت کرد.

شاید اگر چند درصد تدبیر او به ماجرای 7اکتبر گونه دیگری 

بود مثلا گروگان های بیشتری بدون خون ریزی می گرفت 

یا تسلیحات نیروهایش در خاک اسرائیل و موقع عقب نشینی 

جای رها شدن بهر عملیات های ضد صهیونیستی بعدی مخفی 

 می شد و... این سرنوشت نهایی سنوار نبود...

#عوارض-عصر-غیبت