مونس

گسستی ازبر و من بی گذشت می مانم

فقط برای تو تا که هست می خوانم

نشسته ای به دلم کی شود که برخیزی

همیشه با بلمم سمت قصد می رانم

خمار نرگس چشمت تو شاه و خاقانم

فدای طرز نگاهت که رفته سامانم

نمی شود به لبش گفت زحجر نالانم

به مویه های قرینش شبیه بارانم

فراغ تو هرچند سخت شد است اما

یقین به وصل می رسم ازنو به پایانم

شب اش سحری یا صلات ظهر انگار

دو چشم بسته و بازش انیس جانانم

سروده سعیدحریری اصل.تیر1402ش