سلوک صلواتی

زمان با هر چه که آبستن اش هست از جنگ و نیستی تا خود تولد

و امتداد حیات به تعداد ابشار بشر در جریان است رنگارنگ.

منتها بعضی از انسان ها چنان در وادی خود سازی پیش رفته اند

که عکس بقیه بید مجنون صفت بزرگترین گرد بادها هم یارای

جنباندنشان نیست چون صحبت از ریشه هایی هست که عجیب

شاخ و برگ ماناتر و گردو صفتی  بار آورده ایضا  نادیده هم فریاد

می زند صلابت آن درلالو های خاکی اش را.

آقای محمد رضا صلواتی از کابین جنگنده تا سلول زندان صدام

باری در همه لحظه های بعد اسارات و بازگشت به وطن تنها آن

گاه ذکر خیر از همسر مرحومه اش غم به ابرو می آورد وبس.

وبا این دست مرا می کشاند به پای یک  سوال که: چگونه چنین 

مرد جنگی می تواند که عاشق پیشه و رومانتیک هم باشد؟

الا اینکه همه سنگ ها را پیشتر واکنده تنها خارایی  را درک

می کند که صحبتش از غیر رضای حق بود

#درود-بر-شرفش

#محمد-رضا-صلواتی