جان بابا جان

اگراز کتاب عالم عجیب ارواح اثرمرحوم حضرت آیت الله سید-

حسن ابطحی خراسانی (ره)در سر فصل و عناوین بنگیرد به

قصه ای باعنوان جان بابا جان برخواهیدخورد که اشاره دارد

برتمایل بستگانی  جهت دیدن روح فرزند از دست رفته که

نهایتا درحیاط منزل و آن هم آخر شب و زیر درخت اتفاق افتاد

اصلا رویت روح نزدیک سحر خاصه جمعه درحرم اهل بیت

(علیهم السلام) یا کنارشجر نیزجوارقبر آنها میسور تراست

آن هم بعد روز خمیس  که فوج انوار اراوح طیبه وطاهر پس

از سرزدن برکس و کار نیز مدفن جمع گشته سمت وادی السلام

نجف الاشرف گیرند به شکلی شبیه کهکشانی نورانی و ایضا اخگری

مانند زغال داغ باد خورده برمدفن بدان روزگارهمزمان عیان گردد

لذا توصیه شده برخواندن زیارت منور عاشور در ایام آخر هفته  

مخصوصا شب پنجشنبه به مکان های مورد اشاره نیز جاهای بلند 

یا بالا بردن دست راست

علاقه روح به درخت

السلام الی اهل لا اله الا الله

نبات و در شکل کامل درخت تنها موجود حی روی زمین است که نماد بارز معراج 

و سیرالی الله می باشد از ریشه های دراعماق خاک و بهره برنده چشمه های

زیر زمینی تا آن نوک برگ های لرزان درمیان بادهای فوقانی پرازاکسیژن ناب.

ارواح مردگان اما اگراز اهل ایمان نبوده و توفیق عروج بعد از مرگ را نیافته

باشند اندر روی زمین حول منزل سابق  و اسباب خویش هم البته قبریا محل

به قتل رسیدن شان پلاس وسرگردان هستند.

به چشم آدم های زنده آمدن ایشان هم بیشتر با نیت یادآوری لحظه کشته 

شدن خود و خواهش از بهر گرفتن ومجازات عامل فقدان او از دنیا است.

لذا و مطابق نظر علمای راستین مذهب حقه جعفری چون مرحومان شیخ بهایی 

نخودکی و...(صاحبان علوم خفیه) ایستادن درمقابل بادی که از میانه درختان

قبرستان گذشته و به تن فرد زنده می رسد مرگ آور وخطرناک است 

چون مقداری از انرژی و خصائل روح مجرد(مرده) راهمراه می باشد...

برهمین منهج پنج روز واپسین سال که مقارن با وزش بادصبا و سبز شدن

گیاهان به طبیعت هست را در ایران باستان پنجه نامیده و باور داشتند :

ارواح به محل خانه و زندگی خود در آن سرمی زند و رویت ایشان به 

خواب هم بیشتر و واضح از نظر بستگان  هست.