لایق

یکی از روحانیون تهران و جزء سادات گرام که در جریان کرونا به رحمت ایزدی

پیوست برای بنده نقل می کرد:به مناسب ضبط خاطرات حضرت علامه محمد-

حسین طباطبایی(ره) مرا دعوت کرده بودند صدا و سیما.

آنجا سالن بزرگی بود و تردد زیاد البته با پله برقی. من  از سوار شدن اش

بخاطر باتری که در قلبم کار گذاشته اند امتناء کرده سراغ راه پله را گرفتم.

همین مسئله دستمایه تمسخر بنده  توسط آن جمع اصطلاحا  روشنفکر 

تحصیل کرده و امروزی شد.

ولی تنها یکنفر جای همراهی با حضرات کوچکترین تبسمی را هم اضافه بر نیش

خندهای آنها نکرد. بلکه با وجود موی سفید و موقعیت کاری برتر آمد شخصا

راه پله را به من نشان داد.

همینطور که یواش و به سختی خودم را از پله ها بالا می کشیدم  صدایش 

را از پشت سرم شنیدم که به بقیه گفت:هرگز با دیدن یک یا چند سکانس 

مستقل (برش داده و ادیت شده) درباره فیلمی  کلا قضاوت نکنید...

#اکبر-عالمی(22مهر 1403پنجمین ساگرد)