بارمسافر

این دست  شایدگاه آخر برگردن یاری بودست وهم درمیانه جعد(مو)

زرافشاری یا نه پیاله(شراب)برمی داشته وبشکنی ایضا می زد

نمی دانم  ازبد و خوب  اما فل حال که حتی توان کشیدن وجابه جا کردن

خود را هم  دگر ندارد

راستی دراین سفرکه او پیش گرفته چه می توان بعنوان بار مسافر

برد؟ یانه قرارش براین مدار هست که لخت و پتی راهی شود تنها به 

واسطه کفنی که تا دخمه و گور کش می آید و زان پس بندازبندی 

می رمد که باید ولاجرم قرارشده جزاین اش والظاهر دیرترنپاید.

اما نه اندکی صبر!آن دستی که برسریتیمی کشند به نوازش و

روی خاک پای مسافری غریب با نیت غبارربوبی یا همان که ممتد و

مدام برسینه خورده و دل را به شوک وصرافت تکرار نام زیبای

ارباب (ع) انداخته ازاین قاعده کلا جدا است و چنان سبک بال که 

تایران ملک عالم ربوبی و تا بالا نیز عنقای عرصه نیل فام  برپهنا

(آسمان) جورنده متن آبی نفتی ژرفا مدام دولا (دریا) به گرد پایش 

هم نمی رسند.

اللهم صل الی سیدتی وساداتی و انهم اربع عشرمحکماتی

#شعائر-حسینی