تقسیم جنگ!؟

ایالات متحده امریکا اتحادیه اروپا وکلا ممالکی که تحت لواء گفتمان لیبرال 

دموکراسی و نیز ادعای سرمایه داری آزاد اداره می شوند بعداز فروپاشی

اتحادجماهیر شوروی به حسب تمامیت خواهی متحد خود اسرائیل و عدم

التزام عملی به پیمان های صلح بسته شده با انور سادات و بعدها جنبش

آزادی بخش فلسطین و درنتیجه تقویت بنیادگرایی مذهبی چون طالبان و

داعش نتوانستند چندان امثال روسیه و چین را کنترل آن هم با داعیه 

کدخدایی جهانی کنند و سابقه جنگ های سرد و...درکنار ماجرا جو بودن 

و شخصیت آنرمال مثل ترامپ ولادمیرپوتین رهبرکره شمالی و...دوباره 

و عملا به کانال درگیری لاجرم ازنوع نظامی سوق داده شدند

در این هنگامه اما تیزهوشان  حزب دموکرات امریکا نیک درک کردند 

که فرستادن روسیه دنبال نخودسیاه و یک جنگ فرسایشی با مثل اوکراین

باد هژمونی مذکور را که موسکو تنها بخشی از آن هست خالی خواهدکرد و 

مشکلات تک تک متحدان این جمع برای مثال چین و جریان هنگ هنگ 

در کوتاه یا میان مدت به مصداق کوه یخی آب شان خواهد نمود بدون آنکه

هزینه سنگینی  مخصوصا درزیرمجموعه انسانی و چنانکه سابقا به نبرد 

امریکا و ویتنام شاهدبودیم روی دوش ناتو و یاران گذارد

القصه و بدین قرار پوپولیستی و فاقد برنامه بودن اردوگاه شرق نیز 

فاصله عمیق ادعا و عمل ایشان مشهود است ودم دستی ترین برنامه

حضرات سوء استفاده از سطحی  وایدئولوژیک نگری  صرف افراطیون 

جناح راست حکومت  ایران و فرستادن ایشان به سمت پیشانی این

درگیری خواهد بود

ازبهر امان خویش  ولو مقطعی مگراینکه بخش عاقل و اصلاح طلب نهاد

قدرت چوبی لای این چرخ گذاشته و اصطلاحا سرخررا کج کنند که بلاشک

به نفع منافع ملی و مذهبی حتی بقا نفس حاکمیت فعلی  مطابق شعار 

سابق نه شرقی نه غربی و عملا عدم تحمیل هزینه یک انقلاب تمام 

عیار و اصطلاحا رژیم چنچ می گردد که بی تعارف چراغ چشمک زن آن

پیش روی ما است 

من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم... تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال