تعبیر یوسف(ع)

یوسف نبی(ع) خواب فرعون مبنی برخورده شدن هفت گاو چاق

توسط هفت گاو لاغر را صحیح تعبیر نمود.منتها دقت در دو طریق

مسخ و ناقص الخلقه کردن انسان توسط آلاباما(نوعی موجود فضایی)

نشان می دهد هفت گاو لاغر را می توان به گرگ درنده تعبیر کرد.

و از اینجا بدین پس پرده رهنمون شد که :اسماء در قرآن نیز

بر لسان اولیاء الهی (علیهم السلام)بعضا قرار دادی و تمثیلی است

عین حالت دیدن رویا که مثلا الف مشاهده شده برب دلالت عملی 

کند.چنانکه گرگی را گاو خواند.

باز درمبحث بیعت رضوان که عامه عمری آن را سند صحت 

بهشتی بودن کل  صحابه چون ابابکر وعمر دانند.نفس اسم

را مطابق گفته شده به آدرس مطلوب ایشان نمی توان ختم 

کرد و فعل صاحب آن لقب اگر به سند صحیح دد منشانه 

باشد چنانکه خود به بیشمارش در کتب صحاح سته تفاسیر

و...اشاره دارند حکم جنتی بودن طرف را ضایع می کند.

القصه:یوسف(ع)چون شیعه فطری و منشق از چهار نورمقدس

(علیهم الصلات و السلام)به عالم ذر بود تبلور انوار تابناک

ایشان را رسیده از طاق عرش دید و مطابق قرآن به پدرش

یعقوب نبی(ع)گزارش داد و باز بر اساس همان شاخول صحیح

خواب فرعون عصرخود تعبیر احسن نمود.

هفت گرگ و هفت گاو سرجمع عدد چهارده می شودکه نماد

آن نظرکردگان خاص الهی هستند و معدن روزی مادی ومعنوی.

اما بعد هبوط در زمین حسب فشار و حیله مثل آلاباما جن شرو...

ازبالا تنه به سمت گرگین(دد)(بنی امیه)و پایین تنه گاو (بنی عباس)

در حال تبدیل اند(حاکمان عهد حیات ظاهری چهارده معصوم(علیهم-

السلام)

مگر اینکه خوشه های معرفت که باز ا زچشمه چهارده گانه

ایشان(علیهم السلام)است جمع و جلو گندیده شدن هفت 

وجه نزدیک(کنایه از علم امروزی ساینز)و بی ثمری متاخرین

(اشاره به نادید گرفتن علوم سنتی)را گرفته طریق ذخیره

صحیح همگی  اندر سیلو مناسب یاد بگیرند که می شود همان 

مبحث اجتهاد علوی چه عکس مشرب عمری بعد حصر ائمه

متاخرین(علی بن موسی الرضا) و امامین عسگرین(سلام الله

علیهم اجمعین) جواز  بروز و با غیبت کبری امام عصر(عج)رونق

تام یافت.

إِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَبًا 

ای پدر من در بستر سماء(فاطمه(س)) یازده ستاره (امام حسن(ع)

تا مهدی(عج)) خورشید(شمسه محمدی(ص))و ماه (قمرعلوی(ع)) دیدم

که حسب وجه ظاهر نبوت آنها پیش ام راکع و در منظر اعظم امامت 

این بنده به ولایت ایشان هستم.

#حبل-المتین

تمسک

پیرزن دهاتی می گفت:قبل آنکه ازلواسان تعدادی سگ خارجی  را

آورده ودرروستای ما رها کنند راسو روباه و گرگ خیلی پر رو شده

بودند جدای از مرغ و کبوتر حتی به بچه گربه هم رحم نمی کردند.

یک گربه جوان اما که مادرش را ماشین زده  و کشته بود زخمی و 

مریض  به زیرسایه این منبر قدیمی مسجد ما که بعدباسازی و 

تعویض بیرون گذاشته شده پناه آورد

خوب یادم هست پاییز بود و شبی جانوران دخل چند مرغ و حتی 

گوسفندی را در تویله کهنه و نیمه خراب آورده بودند

اما به این گربه سفید کاری نداشتند یعنی  آنها  گرسنه از ورودی

روستا و کنار او رد شده به سمت دیگر قربانیان رفته بودند

لذا بعضی به تمسخرمی گفتند گربه مذکور از بس عفونت دارد و

شکم اش بادکرده حتی وحشی ها و کلاغ هم لب به وی نمی زند

اما چند ماهی  گذشت و او با خوردن چیزهایی که مردم مهربان

می ریختند سلامت خود راباز یافت 

تا اینکه روزی سیل عجیب وآنی آمد و جز حیوانات خانگی مابقی را

بردحتی بعض سگ های بالغ را اما گربه مذکوررفت بالای منبر و

آب مثل قایق او را چند متری جابجا کرد ولی نهایتا زنده ماند

ازاینجا بودکه من فهمیدم این حیوان باشعور براساس یک حساب 

و کتابی به منبر پناه برده است و جان خود رامدیون اش می باشد

أنتُم حُجَّةُ اللّه مَن تَمَسَّکَ بِهَا اهتَدى ، ومَن تَرَکَها ضَلَّ .امام علی(ع)

#نظر-کرده