مترسک اپوزسیون

سابقه خراب سه کنش گر بر جسته اپوزسیون در مقابل دار 

و دسته نیز کسان خود حساب باز کردن روی ایشان از بهر 

تغییر بنیادی در حکمرانی ایران توسط وجدان جمعی ملت 

داخل کشور و قدرت های خارجی ناممکن کرده است.

مرگ مشکوک علی رضا پهلوی نیز نحوه لو رفتن شهید-

محمد حنیفی نژاد و همراهان به نزد ساواک همینطور 

فقدان  موسی خیابانی و  یاران در دوره جمهوری اسلامی 

نیز ناشی گری های سیاسی حزب خلق مسلمان که سبب

فشار علنی تر به مرجع فقید شیعه آیت الله سید کاظم-

شریعتمداری(ره) شد اعتماد عمومی را به آقایان :سید-

حسن شریعتمداری مسعود رجوی و رضا پهلوی بشدت

کاسته است و هیچکدام از آنها توان اجرای شوی قوی

سیاسی برای افزایش محبوبیت را ندارد(نتیجه بد و

اختلاف افکن ماجرای وکالت دادن به رضا پهلوی در 

جریان جنبش مهسا)

لذا و به مدد رسانه های لندنی چند چهره چون:

علیرضا آخوند تبار دریا صفایی سعید بشیرتاش

نیز مسیح علی نژاد و حامد اسماعیلیون بشدت 

تبلیغ شدند. با این امید پوچ که شاید ملت تیز

هوش ایران به ایشان روی خوش نشان دهد. آن

هم در حالی که قوی ترین فرد این جمع بشیر تاش

نهایت بردش همکاری مقطعی با شخصیت بارز

 سیاسی ایران زنده یاد عباس امیر انتظام است .

جنبش بی سر که شعار امثال آنها جهت معرفی 

نارضایتی های بعد مرگ ژینا امینی بود دلیل 

اصلی بدبختی ایشان هم هست!؟ اصلا و با اوصاف

عرض شده در خاتمه باید گفت:بزرگترین شانس

نظام حاکم ایران داشتن اپوزسیونی چنین کوتاه می باشد

که کشاورزان  آن  بی عار و مترسک هایش بی اعتبارند