نه با آن نه با این

از هر که درمرام سکولاریسم ولو حتی باورمند لائیسیته می پرسم:

آیا سالها از ثابت شدن این نکته نمی گذرد که: محبت و رسیدگی فرد

باغبان به درخت میوه ای خاص در میان بقیه آن هم به گاه زمستان

که عملا مرده و تکه چوبی بیشتر نیست در تابستان بعدش با میوه

مرغوب و بیشتر همان دشجر پاسخ داده می شود!؟

این چیزی است که در مقابل هر صاحب عقل عرفی  خود نمایی کرده

قابل انکار نیست و در همان راستا پس باور به ولایت و شفا بخشی

امام علی بن ابیطالب(ع) ولو پس از مرگ را نباید چون یکی مثل احمد-

کسروی به تمسخر نشست فرای بحث ایمان  به که وچه.

باز آن کسانی که به بهانه این کج روی ها گلوله به روی این شخص

گشودند را هم شایسته همفکری و پیروی نمی دانم چه جایی که 

آب هست و بدن غیرمجروح و حساس به آن جای تییم نیست.

وقتی طرف به خود امیرالمومنین علی(ع) جسارت کرد و گفت:

عجب کافر دانایی آن هم در غیر حالت جنگ های سه گانه رسمی

حضرتش بعد از  پیغمبر(ص)(جمل صفین نهروان) وگاه خلافت 

مورد قبول اکثریت داعیه داران اسلام ایشان از اجازه به کشتن

 او توسط همراهان جلوگیری کرد و آزادش نهاد پس نویسنده 

کتاب شیعیگری جای خود دارد

#ابا-الاحرار(پدر آزادگان)