وَ أَوْحَیْنا إِلی أُمِّ مُوسی

کلیشه وار امابه هزار ویک کنایه واندرز هرباره جدید بهر عاقلان قصه گفت:

رادیو همراه بفرمایید

و من به سان کسی که کنار دریا رسیده دیدم که باید تمام رخت و لباس ام

را بر کنم تا توانم که تنی به آب دم دستی  زنم البته با نیت پالایش

راستی مقابل ام  نبود جز بحر مواج علم ساینس و ملموس بشری یعنی آن قدری

که به امروز و دوره ما رسیده 

و باز اینجانب که بودم بی عبا و عمامه یا تو بگو کنت و کروات جز یک لنگ

بسته به عزم آبی پیش رو  و از ماسواء اش گسسته 

پس گفتم:دکتر جان نمی خواهم حرف مذهبی بزنم اما از روزی که فهمیدم

مادر موسی(ع)با آن عظمتی که در قرآن مخاطب وحی خوانده شده خطر کرد 

و بچه خویش به نیل مصداق توفیق اجباری و روند طبیعی پیرامونش سپرد 

یاد گرفتم آن آیینی که حساب اش حقیقتا پاک است چه نیازی دارد به اینکه

با ارجاع مدام به متا فیزیک دست روشنفکران عرفی را که مجال نفس کشیدن

او به  گوشه دیر و کنشت را عکس نوع لائیک باز گذاشته ببندد!؟

بیا برویم شنا !؟و اینکه نیت من غسل و مال تو ری لکس هست اگر صفا و انسانیتی

دراین میان باشد حقیقتا به ثانوی کسی مربوط نیست

هفت درویش درگلیمی بخسبند و دوپادشاه به اقلیمی نگنجند

#روشنفکر-عرفی