سیمای من!؟

فرزند از افق داخلی تا ایران اینترنشنال خارجی را نمی بینم !؟

چه برایم  صدا و سیمای تو آموزنده تراست و از پروای افتادن 

چین چیزی شبیه برفک این و پارازیت آن  بررخ ات  است که 

تصمیم گرفته ام از آنتن و دیش مشترکا و دیگزنگویم تا بواسطه

 حسن جمات ات شاید و بایدکه وصل گردم به عالم بالا هرچند 

برو بچ جو زده و شستشوی مغزی شده ایشان مشترکا برای 

خالی کردن باد و باتری ام دست بگذارند روی عنوان بچه باز

باشد و خیالی نیست مایل بودن معقول    به هرچیزی هزینه های 

لازم و ضروری جهت پرداخت اش را هم داردولو به نرخ گران آبرو.

هربچه بازی الزاما مریض جنسی نیست و شاید قرب به خدا و پیغمبرش

خیلی بیشتر ازدیگران زمانه باشد و در توفیق روز افزون

#سید-رضا-فیروز-آبادی

حجره طلبگی ام!؟

نمی دانم واکنش شمای بیننده به این چند جمله پسین ام 

چه خواهد بود! اما درباب خودم بلاشک بدان افتخارنموده 

هر وقت که یادش می افتم برباعث و بانیان ناخواسته و

توفیق اجباری اش دعا می کنم.

سال 57ش موقع ورودم به قم المقدسه خوب روال معمول

این بود که حجره نشین شوم  اما تحصیل مستقل از مرکز

مدیریت قم و وابستگی به حوزه علمیه نجف نیز حضور 

پر رنگ طلبه های فراری ازدست صدام حسین به مدرسه

آقایان خویی و سید محمد شیرازی(رضوان الله علیهما)

سبب شد در انباری خانه سابق دایی مرحومم  به خاکفرج

که  آن  دوره مستعجز داشت رحل اقامت گزینم.

انباری که چه عرض کنم اتاقی دقیقا یک متری که حتی

امکان دراز خوابیدن را  ازانسان سلب می کرد و طبقه

دوم سرویس بهداشتی داخل حیاط حساب می شد

آن هم با سقف کوتاه یک متری. پلکانی هم درکارنبود

و نردبان آهنی قابل جابجایی محل ورودش بدون پنجره.

دقیقا یادم هست که روز اول گریه کرده و می گفتم:

من مجاور مارمولک های داخل آن نمی شوم...

اما حالا سرم را بالا گرفته و این تجربه را بیان می نمایم

الهی خدا تا زنده و درمعرض امتحان اش هستید لیاقت و 

حیثیت تان را لکه دارکرده و نگیرد

#حکمت-خدا