محور قصه

مخاطب بواسطه آثاردوهنرمند به معنی واقعی کلمه متعهد یعنی زنده یاد

عباس کیارستمی واستاد کیانوش عیاری سفروسیری به گذشته های 

اجتماع وبستر فرهنگی خویش دارد اما بانیت های متفاوت.

منظره ونمای گذشته یعنی بسترسنتی بی آلایش از عوارض مدرنیته حاضر 

دست مایه روشن وساده ای از بیان روابط انسانی صحیح بهر کیارستمی

است.چه او نیت پر رنگ کردن همین وجه رادارد واصطلاحا ستون فقرات 

فیلم هایش حساب می شود لذا پرداختن به عوارض که لاجرم در هر دوره

حیات بشری کم وبیش بروز می یابد نیت مولف نیست اما کیانوش عیاری

مثلا در سریال روزگار غریب به جامعه سنتی چون کوره گداخته ای می نگرد

که قرار است به پخته وجود استاد دکتر محمد قریب(ره)منجر شود.

آثار کیارستمی در لانه سنت زیسته اما کاراکتر شاخص غالب فیلم های 

عیاری روزی این پیله را خواهدشکست و در تقابل میان سنت ومدرنیته

به فرزند زمان خویش بودن رضایت خواهد داد چون شخصیت محوراند

اما کیارستمی فضا واتمسفری خاص رامناسب انتقال منظورش قرار می دهد

وبس.

در قرآن کریم اما اگربه سرگذشت انبیاء الهی(علیهم السلام)رجوع کنید هم

بستر امی وبلد امن آنها چون بکه مبارکه نیز شخصیت تراز والگوی ایشان

در قصه ها لحاظ می شود.

#احسن-القصص