به روایت اولاد!؟

تاریخ علماء از شخصیت های اعلاء درجه چون ائمه وانبیاء(علیهم السلام)

تاشیطان رجیم عمر وعاص وشمر(لعنت الله علیهم)به خود دیده است .

پس صرف عمامه به سری وظاهر الصلاتی ملاک قضاوت صحیح نیست .

یعنی ابرار واحراری هم من جمله دربین داعیه داران علم مذهبی و

اصطلاحا روحانی وجود داشته اند.

از صفات مومن حقیقی مخصوصا اهل علم که به سود ظاهری افراد بد

می آید نیز اینکه حدود شرعیات الهی و سلوک حتمیات اولیاء دست و

پای وی را بسته واصطلاحا راحت وبی حاشیه می توان بر سروی شیره 

مالید وخر مراد نفسانی را با دورزدن اش پیش راند.

اینگونه ایشان از خوش اخلاقی ونیک نیتی عالم حقیقی به نفع منافع

خود سود جویند.

دو سید جلیل وعالم کبیر هم روزگار مابیش از همه اسباب این ترک

تازی های سیاسی یا فرقه های نو ظهور مذهبی بودند.

افراطیون دست راست قدرت دوست دارند آسید میرزا جمال گلپایگانی(ره)

به روایت فرزندش سید علی وآسید محمود اعلائی طالقانی  (روحش شاد)را 

از زبان پسرش سید مهدی بشنوند

چنانکه مجاهدین خلق بیشتر به موجه جلوه دادن نقل سید مجتبی طالقانی

از پدر و دیگر فرزندان میرزا جمال متمایل اند چون بند و بساط جماعت عرفانی

و سیر سلوک که بخشی از قدرت سیاسی نظام فعلی هستند برباد فنا دهد.

این سان یک محقق منصف که انسان اش آرزو است و به درک وجودی  چنین

نازنین هایی نائل شده باید تشنه لب مجبور به برخواستن از کنار چشمه 

فیض آنها شود.

ولی اگر ایشان را نه در آینه بعض پسران بلکه اساتید و دوستان بنگردید 

شخصیت بس تابناک شان عیان گشته حقیقت امر راهبر طالب حق  در مسیر

گشودن چشم غیبی و درک مکاشفات حقیقی اند.

(اختلافات شدید بین این فرزندان در نحوه نقل خاطرات آنها موج می زند

به یک نمونه سید علی گلپایگانی پدرش را اینگونه توصیف کرده : در

مقابل دیگر بچه هایش (که البته اهل علم بودند) چیزی از سیر وسلوک

عرفانی دقیقا  بدان سیاق مطلوب سید علی قاضی  و...نمی گفت!!؟؟)

#شاگردان-نائینی(ره)