پیامی به استاد نوید محمد زاده

برادر هموطن  آقای نوید محمد زاده 

باسلام و احترام

در آستانه جنگ احتمالی  که یک سوی آن روی موشک هشتک می زند 

و آن سمت دگر بر فراز خشتک پوشک می پوشد

حقیر جز سکوت من باب اش را روآ نمی دارم 

اما شما کاش جای تاثیر بر اذهان عمومی(اشاره به اتهام قضائی وارده بر

محمد زاده در مهر1403ش)کمی به ذهن خودت بیشتر فشار می آوردی 

تا خروس بی محل نشود ودر ادامه اش لاجرم  واجد کارد زیر گلو...

روزه سکوت!؟

آهای تویی که سکوت رابا نگاه تاکتیک می بینی

خیر این عین فریاد است منتها نه برروی فرکانس

شنوایی بعضی خلایق که چه عرض کنم موجودات

علی!؟ امثال باران کوثری نوید محمد زاده و...

مرجع خوبی جهت سبک سنگین مسائل نیستند

هم آنها که یک قوره یامویز وضع فشارشان را 

عوض کند بل و بدتر ذیل لواء روشنفکری

سکوت تنها موقف مقابل نالیدن از امروز نیست

عزیزم فردا که شاید من نوعی نباشم اما احتمالا

تو توانی که بواسطه آن بالیدنی راتجربه کنی 

بل  عده ای با سنجاق کردن ات به فریاد های 

نوعی اکنون فرای مقصد ومنظور اصلی دنبال 

خفه کردن ات باشند ...

کم گویی هماره در جویی فتانه ای را پیش

می کشد که در چشم مردم زمانه هرچند 

فقر اما عین غنا است .

شاید همان ژینا هم که می گویی  اگر 

به آن روز نحس سکوت می کرد و بر اعصاب

وتن خویش تمرکز ولو با وجود سلمه

خوردن این سرنوشت اش نبود.

سکوت بزرگ فریاد همه زمان ها است که:

ای خلایق کشتی شکست خورده طوفان 

کربلا است ومابقی اش الی یوم الفرج

کلا همین آش و کاسه.

ولاکن گزمه های شب را حسرت آهای 

دزد هجی کردن وهوچی شدن بر دل 

گذاشتن خود بزرگ هنر آنکه شریفی

است در پی مال از دست رفته اش ولو

در خزانه حاکم وقت  جا خوش کرده باشد...

#ماه-و-پلنگ