دیالیکتیک شازده کوچولو

قرآن کریم درقصه ابراهیم خلیل(ع) دیالیکتیک مباحثه او

با دیگر باورمندان عقیدتی برخدای ستاره و...را پررنگ می کند.

اندرماجرای موسی کلیم(ع) اما ترمودینامیک حاصل را که نتیجه

عملی سرگردانی های بنی اسرائیل به شکل عام وخاص فرد 

او است تحت عنوان وادی تیه بروز می دهد

قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ

قرآن کریم سوره بقره(مورد ابراهیم(ع))

یعنی اینجا صرفا صحبت از مباحثه نیست و دست طبیعت به

مشاجره ای کشانده و باید چاشنی دیالیکتیک را در لحظه به

سیروریت درآوریم به تبلور با ترمودینامیک و...

فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا یَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ

آیه21سوره قصص(مورد موسی(ع))

اما چرا به یوسف(ع) که دررسید خدای متعال بر فرقان خویش

جریان او را احسن القصص خطاب می کند!؟ رجوع به همان آیات

خاص دراین باره نشان از رویت انوار مقدسه ائمه طاهرین(علیهم-

السلام) توسط پسریعقوب نبی(ع) و نقل ماجرا ازبهرپدردارد.

یعنی یوسف عکس ابراهیم و موسی(علیهماالسلام) از مراحل و

واحه های پیشین دیالیکتیک ودر امتدادش حسب جبر زمان

ترمودینامیک رد شده و به چنان ساحتی دخول نموده که د ررویای

صادق توفیق رویت جاه و جلال آن شازدگان وعزیزکردگان ربوبی

را یافته است

إِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ

 رَأَیْتُهُمْ لِی سَاجِدِینَ  آیه4ازسوره یوسف

اصولا کتاب هایی که موضوع سیرالی الله را شرح می دهند مورد

توجه بشریت هستند و بلاشک جناب سنت اگزوپری با درک همین

حقیقت از روی فطرت عرفی خویش حتی میراث های وحی موجود در

بین ادیان متعالی به خلق آن شاهکار بزرگ دست زده بر مصداق آن 

شعرمعروف صاحب مثنوی که:

ما زبالا ایم و بالا می رویم....ما زدریایی ام ودریا می رویم